Szimon Szitrit

Szimon Szitrit
‏שמעון שטרית‎
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1946
Arfud, Maroko Francuskie

Minister gospodarki i planowania
w II rządzie Rabina
Okres

od 13 lipca 1992
do 18 lipca 1995

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Dawid Magen

Następca

Josi Belin

Minister nauki i technologii
w II rządzie Rabina
Okres

od 31 grudnia 1992
do 7 czerwca 1993

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Amnon Rubinstein

Następca

Szulammit Alloni

Minister spraw religijnych
w II rządzie Rabina i w II rządzie Peresa
Okres

od 27 lipca 1995
do 18 czerwca 1996

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Icchak Rabin

Następca

Binjamin Netanjahu

Poseł do Knesetu
Okres

od 21 listopada 1988
do 17 czerwca 1996

Przynależność polityczna

Koalicja Pracy, Partia Pracy

Szimon Szitrit (hebr.: שמעון שטרית, ang.: Shimon Shetreet, ur. 1946 w Arfud) – izraelski prawnik i polityk, profesor prawa i trzykrotny minister w rządach Partii Pracy.

W latach 1992–1995 minister gospodarki i planowania, w latach 1992–1993 minister nauki i technologii, w latach 1995–1996 minister spraw religijnych. W latach 1988–1996 poseł do Knesetu z list Koalicji Pracy i Partii Pracy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1946 w Afrud, w ówczesnym Maroku Francuskim. W 1949 wyemigrował wraz z rodziną do nowo utworzonego Izraela[1][2]. Uczył się w jesziwie[2]. W 1959 wygrał Chidon Ha-Tanach – Międzynarodowy Konkurs Biblijny[1].

W latach 1963–1966 służył w wojsku, w oddziałach wywiadowczych. Służbę zakończył w stopniu sierżanta[1].

Studia i kariera prawnicza[edytuj | edytuj kod]

Następnie podjął studia na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Studiował na dwóch kierunkach – prawie i literaturze arabskiej. Już w 1968 ukończył studia prawnicze na poziomie licencjackim (LLB) i magisterskim (LLM) z najwyższą pochwałą (summa cum laude). W 1969 ukończył drugi kierunek, zaś uzyskał doktorat nauk prawnych (LLD) na Uniwersytecie Chicagowskim[1].

Rozpoczął pracę jako wykładowca na Uniwersytecie Hebrajskim, w latach 1974–1977 był przewodniczącym uniwersyteckiego stowarzyszenia wykładowców. Na jerozolimskiej uczelni został profesorem nauk prawnych. Został również sędzią i z czasem zaczął zasiadać w rozmaitych organizacjach sędziowskich i prawniczych[1]. W latach 1981–1988 orzekał w sądach cywilnych[2].

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

W wyborach parlamentarnych w 1988 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu. W Knesecie dwunastej kadencji zasiadał w komisjach finansów, kontroli państwa oraz konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości. Z sukcesem kandydował także w kolejnych wyborach[1], po których wszedł w skład rządu premiera Icchaka Rabina, obejmując 13 lipca 1992 Ministerstwo Gospodarki i Planowania[3][4] i zastępując na stanowisku Dawida Magena[5]. 31 grudnia zastąpił Amnona Rubinsteina na czele Ministerstwa Nauki i Technologii. W resorcie pozostał do czerwca kolejnego roku, gdy zastąpiła go Szulammit Alloni[6]. W 1993 został wyróżniony nagrodą za etyczne zachowanie[1]. 18 lipca 1995 został odwołany ze stanowiska ministra gospodarki (zastąpił go Josi Belin). Już 27 lipca objął stanowisko ministra spraw religijnych, zastępując w resorcie samego premiera[3]. Po zabójstwie Rabina i powstaniu rządu Szimona Peresa pozostał na czele Ministerstwa Spraw Religijnych[7].

W wyborach w 1996 nie uzyskał reelekcji. Na przełomie wieków pełnił funkcję zastępcy burmistrza Jerozolimy[1].

Był profesorem wizytującym wielu amerykańskich i europejskich uczelni[2] Jest autorem licznych publikacji prawniczych. Posługuje się płynnie angielskim, arabskim i niemieckim[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ożenił się z Miri, mają czworo dzieci. Pochodzi z religijnej rodziny[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Szimon Szitrit (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  2. a b c d e Prof. Shimon Shetreet. Uniwersytet Hebrajski. [dostęp 2017-08-17]. (ang.).
  3. a b Thirteenth Knesset: Government 25. knesset.gov.il. [dostęp 2017-08-17]. (ang.).
  4. Israel Cabinet & Ministers: Twenty-Fifth Government. Jewish Virtual Library. [dostęp 2017-08-17].
  5. All Ministers in the Ministry of Economics and Planning. knesset.gov.il. [dostęp 2017-08-17]. (ang.).
  6. All Ministers in the Ministry of Science. knesset.gov.il. [dostęp 2017-08-17]. (ang.).
  7. Thirteenth Knesset: Government 26. knesset.gov.il. [dostęp 2017-08-17]. (ang.).