Synagoga Chewra Lomdei Misznajot w Oświęcimiu
 nr rej. A-725/97 z 4.08.1997 | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Budulec | murowana |
| Data budowy | ok. 1913–1918 |
| Data likwidacji | |
| Tradycja | ortodoksyjna |
Położenie na mapie Oświęcimia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu oświęcimskiego  | |
 50°02′24″N 19°13′12″E/50,040000 19,220000 | |
Synagoga Chewra Lomdei Misznajot w Oświęcimiu (z hebr. Bractwa Studiujących Misznę) – synagoga typu bet midrasz znajdująca się w Oświęcimiu, przy placu księdza Jana Skarbka 5, dawniej zwanego placem Szpitalnym oraz ulicą Kościelną.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Koncepcje budowy synagogi narodziły się zapewne zaraz po zarejestrowaniu w 1893 roku bractwa Chewra Lomdei Misznajot. Pierwotnie członkowie tego stowarzyszenia modlili się w synagodze chasydów z Chrzanowa. W 1912 roku bractwo odkupiło posesję położoną przy placu Szpitalnym od małżeństwa Józefa i Gizeli Glassów. Już w 1913 roku rozpoczęto starania mające na celu budowę synagogi oraz siedziby stowarzyszenia[1].
Synagoga funkcjonowała już od co najmniej września 1918 roku do czasu wkroczenia wojsk niemieckich do Oświęcimia w 1939 roku. W jednym z pomieszczeń synagogi urządzono salę do studiowania Talmudu.
Podczas II wojny światowej, Niemcy zdewastowali wnętrze synagogi i urządzili w niej magazyn amunicji. Po wkroczeniu do Oświęcimia wojsk sowieckich synagoga powróciła do swojej oryginalnej funkcji i służyła małej, lokalnej społeczności żydowskiej. Jednak do 1955 roku prawie wszyscy Żydzi oświęcimscy wyjechali z miasta, a bożnica pozostała opuszczona. Wówczas prawdopodobnie zostało wywiezione całe wyposażenie wnętrza. W 1977 roku budynek synagogi został przejęty przez Skarb Państwa i od tego czasu znajdowała się w nim m.in. hurtownia dywanów (1992–1997)[2].
W marcu 1998 roku na mocy ustawy z 1997 roku o restytucji mienia żydowskiego, synagoga jako pierwszy obiekt żydowskiego kultu religijnego został zwrócony Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Bielsku-Białej i następnie w czerwcu 1998 roku przekazany Auschwitz Jewish Center Foundation. Dzięki fundacji od 8 listopada 1999 roku w budynku przeprowadzono gruntowny remont, który zakończył się 26 lipca 2000 roku. Dzięki niemu bożnica odzyskała swój dawny oryginalny wygląd[2][3].
12 września 2000 roku nastąpiło uroczyste otwarcie synagogi dla celów religijnych oraz edukacyjnych[3], wprowadzenie zwojów Tory, przekazanej przez gminę żydowską w Great Neck oraz przybicie mezuzy. W dawnym babińcu otworzono ekspozycję muzealną poświęconą Żydom oświęcimskim. W sąsiednim budynku bezpośrednio połączonym z bożnicą swoją siedzibę ma Centrum Żydowskie w Oświęcimiu, którego częścią jest Muzeum Żydowskie, od września 2006 roku stowarzyszone z Muzeum Dziedzictwa Żydowskiego w Nowym Jorku[4].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Budynek[edytuj | edytuj kod]
Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta. Wewnątrz znajduje się większa prostokątna główna sala modlitewna z bogatym drewnianym wyposażeniem, m.in. rzeźbionym w drewnie Aron ha-kodesz, bimą oraz ławami. Na ścianie zachodniej znajduje się malutka biblioteczka z żydowskimi książkami do nabożeństwa. Całość oświetla duży żyrandol[5].
Od strony północnej znajduje się mniejsze pomieszczenie w którym dawniej znajdował się babiniec, połączony z salą główną małymi oknami. Na zachodniej i południowej ścianie pomieszczenia zachował się mały kawałek oryginalnego malowidła, w postaci gzymsu. Na poddaszu dawniej mieściło się pomieszczenie do studiowania Talmudu. Pierwotnie do głównej sali modlitewnej wchodziło się przez osobne drzwi w ścianie południowej. Synagoga posiada nieregularnie rozmieszczone okna, część znajdująca się na ścianach wschodniej i zachodniej jest półokrągle zakończona, a na południowej zakończona łukiem odcinkowym. Całość jest przykryta dwuspadowym dachem[1].
Wnętrze[edytuj | edytuj kod]
W części dla mężczyzn zachowały się dwie zabytkowe tablice[1].
Pierwsza z 1907 roku, umieszczona po prawej stronie Aron ha-kodesz nie pochodzi z synagogi Chewra Lomdei Misznajot. Przypuszczalnie została w niej umieszczona przez ocalałych z Zagłady oświęcimskich Żydów, tuż po II wojnie światowej:
- „Wiedz przed kim stoisz. Przed Królem Królów nad Królami – Świętym [Bogiem] JHWH – Błogosławiony On. Zawsze mam Boga przed sobą. To dar kobiety Hindy Cweth [Niech Żyje] ku czci Wszechobecnego i ku pamięci jej zmarłego męża. Nasz nauczyciel i rabin Szlomo Zalman Pelcman [Błogosławionej Pamięci] z miasta Kęty w roku 667 [=1907] według skróconej rachuby czasu.”
Druga z 1928 roku, umieszczona na mechicy upamiętnia urzędników bożnicy:
- „Ten dom modlitwy (Bet midrasz) został zbudowany (dedykowany) pamięci gebbaim (administratorów, opiekunów lub dozorców synagogi) – Jakira Singera (Zyngera) [Niech Żyje], Chaima Goldsteina (Goldsztajna) [Niech Żyje], Altera Neuberga (Nojberga) [Niech Żyje] w roku 5688 (= 1928) według dużej rachuby czasu”. Stanowi ona zarazem jedyny autentyczny element z przedwojennego wystroju synagogi.
Synagoga jest obiektem, który stanowi wartość zabytkową. Została ona wpisana do krajowego rejestru zabytków nieruchomych pod numerem A-725/97 w dniu 4 sierpnia 1997 roku.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Synagoga w Oświęcimiu (pl. ks Jana Skarbka 5) [online], sztetl.org.pl [dostęp 2020-06-13].
- ↑ a b Auschwitz Jewish Center, Synagoga Chewra Lomdej Misznajot [online], Centrum Żydowskie w Oświęcimiu [dostęp 2020-06-13] (pol.).
- ↑ a b Otwarcie Synagogi Chewra Lomdej Misznajot [online], auschwitz.org, 12 września 2000 [dostęp 2020-06-13].
- ↑ Muzeum Żydowskie w Oświęcimiu [online], Oświęcim [dostęp 2020-06-13] (pol.).
- ↑ Żyrandol z Wielkiej Synagogi zawisł w Centrum Żydowskim w Oświęcimiu [online], dzieje.pl [dostęp 2020-06-13] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Centrum Żydowskie w Oświęcimiu
- Ślad unicestwionej społeczności – Muzeum Żydowskie w Oświęcimiu
- Synagoga Chewra Lomdei Misznajot w Oświęcimiu na portalu Wirtualny Sztetl
