Stephanie Vogt
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 lutego 1990 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 167 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Status profesjonalny | 2006 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery | sierpień 2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Stefan Lochbihler | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 12 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 137 (24 lutego 2014) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open | 1Q (2013–2016) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros | 3Q (2013) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon | 3Q (2014) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open | 2Q (2012, 2014) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 2 WTA, 11 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 69 (22 lutego 2016) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open | 2R (2016) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros | 1R (2016) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon | 1R (2015) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open | 1R (2014) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stephanie Vogt (ur. 15 lutego 1990 w Vaduz) – liechtensteińska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji, multimedalistka igrzysk małych państw Europy, olimpijka.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W karierze wygrała dwanaście turniejów singlowych i jedenaście deblowych rangi ITF. Najwyższe – 137. miejsce w rankingu gry pojedynczej osiągnęła 24 lutego 2014. Najwyższą pozycję w rankingu gry podwójnej (69. miejsce) osiągnęła podczas notowania dnia 22 lutego 2016. Vogt to aktualnie najwyżej klasyfikowana w rankingu WTA zawodniczka z Liechtensteinu.
W październiku 2013 zwyciężyła w swoim pierwszym turnieju WTA Tour – w Luksemburgu, gdzie występowała razem z Yaniną Wickmayer, pokonały w meczu mistrzowskim parę Kristina Barrois–Laura Thorpe wynikiem 7:6(2), 6:4.
W lipcu 2015 po raz drugi w karierze odniosła triumf w deblowych zawodach cyklu WTA Tour – w Bad Gastein razem z Danką Kovinić wygrały 4:6, 6:4, 10–3 nad parą Lara Arruabarrena–Lucie Hradecká.
Występy na igrzyskach małych państw Europy[edytuj | edytuj kod]
W zawodach tenisowych podczas igrzysk małych państw Europy zdobyła dziesięć medali: siedem złotych oraz trzy srebrne. Pierwsze miejsca osiągała w konkurencjach gry pojedynczej (2007[1], 2011[2], 2013[3]), gry podwójnej (2011[4], 2013[5]) oraz gry mieszanej (2011[6], 2013[7]). Srebro zdobywała w singlu (2005, 2007[8]) oraz deblu (2005).
Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]
W 2008 roku otrzymała dziką kartę na turniej gry pojedynczej podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie. Nie mogła jednak wystartować w zawodach z powodu kontuzji[9][10]. Jej miejsce zajęła Tamarine Tanasugarn[11].
18 kwietnia 2012 roku podane zostały tenisistki, które otrzymały dzikie karty do turnieju olimpijskiego w 2012 roku. Wśród nich znalazła się także Vogt jako przedstawicielka „niewielkiego kraju”[9][10]. Zawodniczka została wybrana chorążym swojej reprezentacji[12]. Wystąpiła jedynie w rywalizacji gry pojedynczej. W pierwszym meczu uległa Anie Tatiszwili 2:6, 0:6, ostatecznie zajmując 33–64. pozycję[13].
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra podwójna 2 (2-0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 20 października 2013 | Luksemburg | Twarda (hala) |  Yanina Wickmayer |  Kristina Barrois Laura Thorpe | 7:6(2), 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 26 lipca 2015 | Bad Gastein | Ceglana |  Danka Kovinić |  Lara Arruabarrena Lucie Hradecká | 4:6, 6:4, 10–3 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 24/06/2007 |  Davos | 10 000 | ziemna |  Jessica Moore | 6:4, 4:6, 6:3 |
| 2. | 04/05/2008 |  Makarska | 50 000 | ziemna |  Anastasija Piwowarowa | 6:2, 6:3 |
| 3. | 29/05/2010 |  Velenje | 10 000 | ziemna | Pavla Šmídová | 6:1, 6:2 |
| 4. | 29/05/2010 |  Kair | 25 000 | ziemna | Maša Zec Peškirič | 6:1, 6:3 |
| 5. | 11/09/2011 |  Alphen aan den Rijn | 25 000 | ziemna |  Katarzyna Piter | 6:2, 6:4 |
| 6. | 10/03/2013 |  Sutton | 10 000 | twarda | Carina Witthöft | 3:6, 6:4, 6:3 |
| 7. | 17/03/2013 | Bath | 15 000 | twarda | An-Sophie Mestach | 7:6(3), 6:3 |
| 8. | 13/07/2013 | Biarritz | 100 000 | ziemna |  Anna Schmiedlová | 1:6, 6:3, 6:2 |
| 9. | 15/09/2013 | Podgorica | 25 000 | ziemna |  Anett Kontaveit | 6:4, 6:3 |
| 10. | 16/02/2014 |  São Paulo | 25 000 | ziemna | Marina Mielnikowa | 6:1, 6:4 |
| 11. | 14/11/2014 | Bath | 25 000 | twarda |  Alberta Brianti | 6:3, 7:6(3) |
| 12. | 06/06/2015 | Brescia | 50 000 | ziemna |  Andrea Gámiz | 7:6(3), 6:4 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Women's Singles. Monaco 2007, 2007. [dostęp 2012-05-02]. (ang.).
- ↑ Women's Singles. LieGames 2011, 2011-05-30. [dostęp 2012-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-15)]. (ang.).
- ↑ Tennis: Women's singles. luxembourg2013.lu, 2013-06-01. [dostęp 2013-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-17)]. (ang.).
- ↑ Women's Doubles. LieGames 2011, 2011-05-30. [dostęp 2012-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-15)]. (ang.).
- ↑ Tennis: Women's doubles. luxembourg2013.lu, 2013-05-31. [dostęp 2013-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-17)]. (ang.).
- ↑ Mixed doubles. LieGames 2011, 2011-05-30. [dostęp 2012-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-15)]. (ang.).
- ↑ Tennis: Mixed doubles. luxembourg2013.lu, 2013-05-31. [dostęp 2013-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-17)]. (ang.).
- ↑ Women's doubles. Monaco 2007, 2007. [dostęp 2012-05-02]. (ang.).
- ↑ a b ITF gives first two Olympics wildcards. [w:] Tennis [on-line]. indiansportsnews.com, 2012-04-19. [dostęp 2012-04-25]. (ang.).
- ↑ a b The Associated Press: First entrants set for Games tennis. espn.go.com, 2012-04-18. [dostęp 2012-04-25]. (ang.).
- ↑ Injury forces Vogt and Chela out of Beijing 2008. en.beijing2008.cn, 2008-07-29. [dostęp 2012-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-02)]. (ang.).
- ↑ Michael Zanghellini: Steffi Vogt Fahnenträgerin. [w:] Olympiateamtreffen [on-line]. losv.li, 2012-07-05. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-11)]. (alem.).
- ↑ Drabinka gry pojedynczej. itftennis.com, 2012-07-26. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-29)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-12-24] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-12-24] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-12-24] (ang.).