Stefan Danadżiew
Stefan Iwanow Danadżiew (bułg. Стефан Иванов Данаджиев, ur. 15 listopada 1866 w Eski Dżumaja, zm. 22 lipca 1943 w Sofii) – bułgarski lekarz psychiatra i neurolog, jeden z pionierów bułgarskiej psychiatrii[1]. Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Wiedeńskim w 1893 roku. Był członkiem Bułgarskiego Towarzystwa Literackiego, autorem szeregu monografii, dotyczących głównie psychiatrii sądowej[2].
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Върху неврастенията – нервна слабост, 1896
- Психиатричното дело у нас и неговото уреждане, 1908
- Невменяемостта в нашия наказателен закон, 1922
- За афекта. Раздразненото състояние в углавния процес, 1927
- Принципите на психическата хигиена, 1935
- Психопатични личности, 1941
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ John G. Howells: World history of psychiatry. Brunner/Mazel, 1974 ISBN 0-87630-082-4 s. 377
- ↑ Kiril Kirov , George Kirov , A.W. Beveridge , Bulgarian psychiatry: development, ideas, achievements, „History of Psychiatry”, 4 (16), 1993, s. 565–575, DOI: 10.1177/0957154X9300401607, ISSN 0957-154X (ang.).