Stefanów (uroczysko)
| uroczysko-dawna miejscowość | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (1943) | 158 |
| SIMC | nie nadano |
Położenie na mapie gminy Gielniów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu przysuskiego  | |
 51°20′49″N 20°30′41″E/51,346944 20,511389 | |
Stefanów – uroczysko-dawna miejscowość[1], nieistniejąca wieś w województwie mazowieckim w powiecie przysuskim w gminie Gielniów[2]. Położony jest w gąszczu lasu, w pobliżu wsi Budy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Stefanów to dawna wieś. W latach 1867–1954 należał do gminy Stużno w powiecie opoczyńskim, początkowo w guberni kieleckiej, a od 1919 w woj. kieleckim[3]. Tam 4 listopada 1933 wszedł w skład gromady o nazwie Stefanów w gminie Stużno, składającej się z samej wsi Stefanów[4]. 1 kwietnia 1939 wraz z resztą powiatu opoczyńskiego został włączony do woj. łódzkiego[5]. Specyfiką Stefanowa było, że stanowił eksklawę gminy Stużno na terenie gminy Krzczonów, dotykającą od południa gminy Przysucha[6].
Podczas II wojny światowej Stefanów włączono do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski, powiat tomaszowski), nadal jako gromada w gminie Stużno, licząca w 1943 roku 158 mieszkańców[7]. Po wojnie początkowo w województwie łódzkim, a od 6 lipca 1950 ponownie w województwa kieleckim[8], jako jedna z 18 gromad gminy Stużno w reaktywowanym powiecie opoczyńskim[9]. W 1954 roku włączony do gromady Rozwady[10].
Likwidacja Stefanowa wiąże się z istniejącym w okolicy od końca XIX wieku poligonu wojskowego Barycz. Na początku lat 1950. został on rozbudowany i wówczas z tych terenów wysiedlono mieszkańców wsi: Budki, Gąsiorów, Gródek, Huta, Januchta, Józefów, Kacprów, Ludwinów, Stefanów, Wola Nosowa i Zapniów. Jednak już na przełomie lat 50. i 60. poligon zlikwidowano, a już 1 stycznia 1959 utworzono na tym terenie Nadleśnictwo Barycz[11], którego głównym celem było zalesienie ponad 4000 ha gruntów rolnych byłego poligonu[12].
Po dawnej miejscowości nie zachowało się już nic, oprócz układu dawnych dróg. W pobliskiej miejscowości Brzeźnica wzniesiono krzyż i pamiątkowe tablice z 2005 roku. Tablica po lewej stronie poświęcona jest leśnikom i robotnikom leśnym pracującym tutaj w latach 1960–1975, natomiast tablica po prawej stronie mieszkańcom wsi, którzy mieszkali na tych terenach przed wysiedleniem[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stefanów na mapach WIG z 1938 roku
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 19, poz. 55
- ↑ Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 29, poz. 184
- ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240
- ↑ Arsovski, S. and Dymitrow, M. (ed.). (2009): Poland: Administrative Map 1950. Skopje
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
- ↑ Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
- ↑ Uchwała Nr 13g/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu opoczyńskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
- ↑ Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego Nr 365 z dn. 10 listopada 1958 r.
- ↑ a b Historia nadleśnictwa Barycz.
- Siedziba gminy: Gielniów
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonia | |
| Osady | |
| Integralne części wsi |
|
| Nieistniejące wsie |
