Stare Wnory

Stare Wnory
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

wysokomazowiecki

Gmina

Kobylin-Borzymy

Liczba ludności (2011)

209[2][3]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

18-208[4]

Tablice rejestracyjne

BWM

SIMC

0399261[5]

Położenie na mapie gminy Kobylin-Borzymy
Mapa konturowa gminy Kobylin-Borzymy, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Stare Wnory”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Stare Wnory”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stare Wnory”
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego
Mapa konturowa powiatu wysokomazowieckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Stare Wnory”
Ziemia53°03′19″N 22°35′09″E/53,055278 22,585833[1]

Stare Wnorywieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kobylin-Borzymy[5][6].

Przez miejscowość przepływa rzeka Rokietnica.

Część wsi położona po północnej stronie rzeki Rokietnica nazywana jest Waniewkiem, co znajduje odzwierciedlenie na mapach[7], a także w aktach prawa miejscowego[8].

Na terenie wsi funkcjonują dwa sołectwa: Stare Wnory i Stare Wnory Kolonia[9].

Waniewek – część wsi Stare Wnory (lipiec 2008)

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historia wsi[edytuj | edytuj kod]

Wieś założona na początku XV w. przez Wnora, przybysza ze wsi Kłoski w łęczyckiem. Wzmiankowana w 1456 r. Zasiedlona przez drobną szlachtę herbu Rola[10].

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich podaje, że w roku 1827 we Wnorach-Starych należących do parafii Kobylin, gmina Piszczaty w 32 domach żyło 188. mieszkańców.

W roku 1921 było tu 50 budynków z przeznaczeniem mieszkalnym oraz 318. mieszkańców (159. mężczyzn i 159 kobiet). Wszyscy podali narodowość polską i wyznanie rzymskokatolickie[11]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

We wsi istniały: sklep spożywczo-przemysłowy, filia biblioteczna oraz zlewnia mleka.

Historia kościoła w Starych Wnorach[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej Matki Boskiej Szkaplerznej, należącej do metropolii białostockiej, diecezji łomżyńskiej, dekanatu Kobylin. W pobliżu znajduje się cmentarz parafialny.

  • kościół drewniany, salowy wzniesiono w latach 1957-1958,
  • w ołtarzu głównym wykorzystano elementy barokowe z manierystyczną dekoracją snycerską pochodzące z kościoła w Kobylinie,
  • dzwon barokowy z 1718 r. pochodzi również z Kobylina,
  • parafia pod wezwaniem Matki Boskiej Szkaplerznej erygowana w roku 1974[12],
  • dzwonnica murowana, wzniesiona w 2006 roku.
Kościół Matki Boskiej Szkaplerznej

Urodzeni w Starych Wnorach[edytuj | edytuj kod]

Transport[edytuj | edytuj kod]

Układ komunikacyjny wsi cechuje ją jako wielodrożnicę. Przez miejscowość przechodzą drogi powiatowe: 2007B Rutki – Stare Wnory, 2048B Wnory-KużeleWnory-Pażochy, 2052B (DK 66) Wysokie MazowieckieKropiewnica skrz.(DW 671) oraz drogi gminne. We wsi zlokalizowany jest jeden przystanek autobusowy, z którego przewozy autobusowe realizuje PKS Nova (Oddział Zambrów).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129417
  2. Wieś Stare Wnory w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-05], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1197 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Geoportal.gov.pl [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-07-13].
  8. Uchwała Nr XXI/116/09 Rady Gminy Kobylin-Borzymy z dnia 18 czerwca 2009 r.
  9. Uchwała Nr XVIII/76/96 Rady Gminy kobylin-Borzymy z dnia 28 kwietnia 1996 roku w sprawie uchwalenia statutu sołectwa
  10. Katalog zabytków sztuki, Województwo łomżyńskie, Pod redakcją M. Kałamajskiej-Saeed, Ciechanowiec, Zambrów, Wysokie Mazowieckie i okolice, PAN Instytut Sztuki, Warszawa 1986, str. 87.
  11. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie pierwszego powszechnego spisu ludności z dnia 30 września 1921 r., Województwo białostockie, Wysokie Mazowieckie, Gmina Piszczaty
  12. Katalog zabytków sztuki, Województwo łomżyńskie, str. 87.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]