Stanisław Skoneczny

Stanisław Skoneczny
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1910
Radom

Data i miejsce śmierci

23 września 1979
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Nagrody

nagroda Ziemi Krakowskiej (1950)

Stanisław Skoneczny (ur. 25 lutego 1910 w Radomiu, zm. 23 września 1979 w Krakowie) – polski poeta i prozaik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Wydział Leśny Państwowej Średniej Szkoły Rolniczej w Żyrowicach koło Słonima. Studiował też w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Był redaktorem czasopisma "Żagiew". W latach 1932-1935 był więziony jako członek KPP. W latach 1937-1939 był urzędnikiem samorządowym. W okresie okupacji działał w Batalionach Chłopskich, był redaktorem konspiracyjnego tygodnika "Wolność". Po wojnie mieszkał w Krakowie. W latach 1946-1948 był dyrektorem Domu Kultury "Pod Baranami". W latach 1948-1951 był zastępcą redaktora naczelnego "Dziennika Polskiego". W 1950 roku otrzymał nagrodę Ziemi Krakowskiej. W 1953 podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego.

Twórczość wybrana[edytuj | edytuj kod]

Poezja[edytuj | edytuj kod]

  • Z lasu
  • Pleban z Chodla
  • Kostka Napierski
  • Jak gałąź
  • Obraz świata
  • Ptak pod chmurą
  • Uroki
  • Wizje
  • Istnienie
  • Objawienia
  • Ład
  • Żywioły
  • Księga
  • Miecz
  • Liryki wybrane
  • Zaklęcie

Proza[edytuj | edytuj kod]

  • Pod Wielkim Wozem

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.