Stanisław Radkowski
| Państwo działania | |
|---|---|
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: analiza ryzyka technicznego, diagnostyka powstawania uszkodzeń, wibroakustyka[1] | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja | 26 lutego 1996[1] |
| Profesura | 9 grudnia 2002[1] |
Stanisław Radkowski – polski inżynier, dr hab. nauk technicznych, profesor Instytutu Pojazdów i Maszyn Roboczych Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1973 ukończył studia mechaniczne w Politechnice Warszawskiej[1]. Obronił pracę doktorską, 26 lutego 1996 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Diagnozowanie powstawania uszkodzeń na podstawie niskoenergetycznych składowych sygnału wibroakustycznego[1]. 9 grudnia 2002 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk technicznych[1]. Pracował w Szkole Wyższej Warszawskiej[1].
Był profesorem zwyczajnym w Instytucie Pojazdów na Wydziale Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej, prezesem Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Technicznej, członkiem prezydium Komitetu Budowy Maszyn na IV Wydziale - Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk, dyrektorem w Instytucie Pojazdów i dziekanem na Wydziale Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej[1].
Jest profesorem Instytutu Pojazdów i Maszyn Roboczych Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej[1].