Stanisław Padykuła

Stanisław Padykuła
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1946
Mielec

Data i miejsce śmierci

12 lipca 2001
Puerto Cabello

Zawód, zajęcie

polityk, urzędnik państwowy, inżynier

Alma Mater

Politechnika Krakowska

Stanowisko

poseł na Sejm X kadencji (1989–1991)

Grób Stanisława Padykuły na Cmentarzu Wilanowskim w Warszawie

Stanisław Jan Padykuła (ur. 6 maja 1946 w Mielcu, zm. 12 lipca 2001 w Puerto Cabello) – polski polityk, urzędnik państwowy, inżynier, poseł na Sejm X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1973 studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. W 1965 został zatrudniony w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Mielec”, od 1974 jako kierownik sekcji technologicznej. W latach 1974–1979 był delegatem Polski w grupie specjalistów sekcji 7 stałej Komisji Maszynowej Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, zajmującej się problematyką konstrukcji i badań samochodów izotermicznych. W okresie 1979–1981 był kierownikiem Działu Planowania Technicznego, a od 1981 do 1986 (z przerwą w okresie stanu wojennego) przewodniczącym rady pracowniczej w swoim zakładzie pracy. Później był asystentem dyrektora w tym zakładzie.

Od 1981 był członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej w Mielcu, pełnił funkcję wiceprezesa tej organizacji. W 1989 został posłem na Sejm X kadencji z okręgu mieleckiego z ramienia Komitetu Obywatelskiego. W Sejmie należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, w 1990 wstąpił także do Porozumienia Centrum. Od 23 stycznia 1991 do 29 lipca 1991 oraz od 6 stycznia 1992 do 31 grudnia 1996 był podsekretarzem stanu przemysłu i handlu w kolejnych rządach, później do 1997 pracownikiem tego resortu. Po powołaniu rządu Jerzego Buzka objął stanowisko wiceprezesa Agencji Rozwoju Przemysłu. W latach 1990–1997 był prezesem mieleckiej Fundacji S.O.S. „Życie”. Zginął w katastrofie lotniczej w Wenezueli w trakcie podróży służbowej[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sześć lat temu…. mielec.pl, 12 lipca 2007. [dostęp 2018-03-01].
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 lipca 2001 r. o nadaniu orderu i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 634).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]