Stanisław Libicki

Stanisław Libicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1853
Serokomla

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1933
Warszawa

Zawód, zajęcie

prawnik
publicysta

Rodzice

Aleksander Kazimierz i Marianna Wujcicka/Wójtowicz

Dzieci

Janusz Libicki

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Stanisław Emilian Henryk Libicki (ur. 8 maja 1856[1][2] w Serokomli, zm. 18 stycznia 1933 w Warszawie) – polski działacz narodowy, prezes Towarzystwa Kredytowego w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny szlacheckiej, pieczętującej się h. Jelita. Syn Aleksandra Kazimierza (ur. 1807) i Marianny Wójcickiej, a zgodnie z aktem ślubu - Wójtowicz[3]

Od 1897 redaktor warszawskiego „Kuryera Codziennego”. W 1905 roku współzałożyciel Towarzystwa Polskiej Macierzy Szkolnej[4]. W latach 1905–1908 był członkiem Ligi Narodowej[5].

Stanisław Libicki (1897)

W 1905 roku został zesłany na Syberię. Był pracownikiem Rady Departamentu Skarbu Tymczasowej Rady Stanu[6]. W 1918 roku wybrany członkiem Rady Stanu[7].

Został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 163-4-19,20)[8].

Dwukrotnie żonaty. Był mężem Olimpii z Hinterhoffów (zm. 1891) i Ksawery Julii z Antoniewskich h. Leliwa (1870–1938). Miał 3 synów i 3 córki, m.in. Konrada, podpułkownika Wojska Polskiego i Janusza (prawnika, zastępcy profesora Uniwersytetu Poznańskiego, zamordowanego w Katyniu). Wnukami Stanisława Libickiego są Jacek Libicki i Marcin Libicki (polityk konserwatywny, były eurodeputowany), prawnukiem - Jan Filip Libicki (także polityk konserwatywny, senator z ramienia PSL).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Tablica w mauzoleum Strzałków i Libickich w Radzewicach
Grób Libickich na Starych Powązkach w Warszawie

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • O wydawaniu praw i ustrój instytucyj prawodawczych rossyjskich, Warszawa 1890.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. data urodzenia za akt urodzenia 54/1853 w parafii Serokomla https://szukajwarchiwach.pl/35/1918/0/2.4/43/skan/full/gpOL5IJbOb2HffQlwm1cYQ
  2. Rok 1852 w mauzoleum Strzałków i Libickich w Radzewicach - zdjęcie.
  3. Akt ślubu nr 13/1827 w parafii Gorzków, Search archives [online] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-17].
  4. Józef Stemler, Dzieło samopomocy narodowej. Polska Macierz Szkolna 1905–1935, Warszawa 1935, s. 39.
  5. Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 577.
  6. Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 221.
  7. Kurjer Poznański, nr 86, rok XIII, 14 kwietnia 1918 roku, [b.n.s]
  8. Cmentarz Stare Powązki: OLIMPIA LIBICKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].
  9. M.P. z 1928 r. nr 111, poz. 175 „za zasługi na polu oświatowem”.
  10. Odznaczenia orderem Polonia Restituta. „Kurier Warszawski”. Nr 134, s. 16, 15 maja 1928. 
  11. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 26.