Stanisław Korneluk
| Data urodzenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 172 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Stanisław Korneluk (ur. 1 stycznia 1952 w Jabłecznej[1]) – polski lekkoatleta chodziarz, mistrz Polski.
Specjalizował się w chodzie na 50 kilometrów, chociaż startował również z powodzeniem w chodzie na 20 kilometrów. Był mistrzem Polski w chodzie na 50 kilometrów w 1974, wicemistrzem na tym dystansie w 1973 i 1976, a także brązowym medalistą w chodzie na 20 kilometrów w 1974 oraz w chodzie na 50 kilometrów w 1980[2].
Wystąpił w Pucharze Świata w Chodzie w 1973 w Lugano w chodzie na 50 kilometrów, zajmując 26. miejsce. W Pucharze Świata w 1979 w Eschborn nie ukończył chodu na 50 kilometrów, w Pucharze Świata w 1981 w Walencji zajął na tym dystansie 39. miejsce, a w Pucharze Świata w 1983 w Bergen – 35. miejsce[3].
W latach 1972–1974 wystąpił w dwóch meczach reprezentacji Polski w chodzie na 20 kilometrów, bez zwycięstw indywidualych[4].
Rekordy życiowe Korneluka:
- chód na 20 000 metrów (bieżnia) – 1:36:55,2 (21 września 1974, Kraków)[5]
- chód na 20 kilometrów (szosa) – 1:29:25,0 (18 lipca 1974, Warszawa)[6][7]
- chód na 50 kilometrów (szosa) – 4:04:05 (24 kwietnia 1983, Szczecin)[8][7]
Był zawodnikiem Floty Gdynia. Obecnie mieszka w Szklarskiej Porębie[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 134. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 230, 236-237. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ IAAF World Race Walking Cup. Taicang 2014. Facts & Figures [online], s. 27 [dostęp 2014-07-10] (ang.).
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 331.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 82. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 84. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ a b Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 86. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Andrzej Karczmarski, Ryszard Sadkowski: Z historii lekkoatletyki na Pomorzu Gdańskim. T. 1. Pruszcz Gdański: AGNI, 2011, s. 213. ISBN 978-83-60176-66-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki : 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Andrzej Karczmarski, Ryszard Sadkowski: Z historii lekkoatletyki na Pomorzu Gdańskim. T. 1. Pruszcz Gdański: AGNI, 2011, s. 213. ISBN 978-83-60176-66-5.
|
nr – nie rozegrano