Stanisław Kijeński
.jpg) Stanisław Kijeński (przed 1906) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | adwokat |
| Narodowość | polska |
Stanisław van der Noot Kijeński (ur. 1857, zm. we wrześniu 1939 w Warszawie) – polski adwokat, działacz narodowy.
W okresie zaboru rosyjskiego był adwokatem przysięgłym w Warszawie. Podczas wyborów do Dumy Państwowej w 1906 był prezesem komisji wyborczych i dzięki jego staraniom akty wyborcze w Warszawie spisywano w języku polskim[1].
Jako adwokat występował w głośnych procesach politycznych, w których był obrońcą oskarżonych: socjaldemokraty B. Grucmana (aresztowanego razem z Marcinem Kasprzakiem) w 1905, Eligiusza Niewiadomskiego po zabójstwie prezydenta RP Gabriela Narutowicza na przełomie 1922/1923, Józefa Wójcika w 1929. Działał w Zjednoczeniu Polskich Prawników Katolików[2].
Po wybuchu II wojny światowej poniósł śmierć podczas bombardowania Warszawy we wrześniu 1939 po tym, jak został trafiony odłamkiem pocisku, gdy stał na schodach swojego domu przy Krakowskim Przedmieściu 30[3].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Portrety. Józef Ignacy Kraszewski (1879)
- Dumka. Muzyka do piosenki „Odlatuje gołębeczka, odlatuje w dal ...” (1887)
- Mowa na pogrzebie Elizy Orzeszkowej w Grodnie 23-go maja 1910 r. (1910)
- Proces Eligjusza Niewiadomskiego. bc.cyfrowagalicja.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-11)]. (1923)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Takich więcej. „Nowości Illustrowane”. Nr 20, s. 12-13, 19 maja 1906.
- ↑ Nowe władze zjednoczenia polskich prawników katolików. „ABC”. Nr 71, s. 3, 7 marca 1938.
- ↑ Ś. p. mec. St. Kijeński. „Warszawski Dziennik Narodowy”. Nr 266, s. 1, 6 października 1939.