Stanisław Ciołek (wojskowy)

Stanisław Ciołek
komandor komandor
Data i miejsce urodzenia

1952
Sieradz

Przebieg służby
Lata służby

od 1973

Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (PRL)
 Marynarka Wojenna

Jednostki

Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej

Stanowiska

dowódca

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Stanisław Ciołek (ur. 1952) – komandor pilot Marynarki Wojennej RP.

W 1973 roku rozpoczął służbę w Siłach Zbrojnych PRL, którą kontynuował zarówno w lotnictwie Marynarki Wojennej, Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, jak i Wojsk Lądowych. Dowodził 37 pułkiem śmigłowców transportowych, 1 pułkiem szwoleżerów i 56 pułkiem śmigłowców bojowych. W 2006 roku objął stanowisko dowódcy Brygady Lotnictwa Marynarki Wojennej. Jest pilotem klasy mistrzowskiej z nalotem ponad 2600 godzin.

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Ciołek urodził się w 1952 roku w Sieradzu. W okresie od 1973 do 1977 roku ukończył Wyższą Oficerską Szkołę Lotniczą w Dęblinie. Jest również absolwentem studiów podyplomowych na Wydziale Lotnictwa i Obrony Powietrznej Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie (lata 1984–1987) oraz Studiów Polityki Obronnej na Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (2004–2005).

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Na pierwsze stanowisko służbowe skierowano go do 28 eskadry ratowniczej Marynarki Wojennej w Darłowie, gdzie został pilotem-nawigatorem, a później starszym pilotem klucza śmigłowców ratowniczych. W 1982 roku objął dowodzenie kluczem śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych. Jeszcze w tym samym roku rozpoczął służbę w 16 pułku lotnictwa specjalnego w Siemirowicach, w którym pełnił obowiązki dowódcy eskadry (lata 1982–1984) i zastępcy dowódcy pułku (lata 1987–1988). Od 1988 od 1989 roku dowodził eskadrą w 7 pułku lotnictwa specjalnego Marynarki Wojennej w Siemirowicach.

Następnie przeniesiono go z Marynarki Wojennej do Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej. W dowództwie 37 pułku śmigłowców transportowych w Łęczycy był kolejno starszym oficerem nawigatorem, zastępcą dowódcy pułku oraz dowódcą pułku. Po przekazaniu jednostki do Wojsk Lądowych i przeformowaniu na 1 pułk szwoleżerów pozostał jej dowódcą. W 1998 roku został szefem Szkolenia Lotniczego – zastępcą dowódcy 25 Dywizji Kawalerii Powietrznej im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Tomaszowie Mazowieckim, od 1999 roku 25 Brygady Kawalerii Powietrznej. W 2001 roku objął stanowisko dowódcy 56 „Kujawskiego” pułku śmigłowców bojowych w Inowrocławiu. Od 1 stycznia 2006 roku do 7 października 2011 dowodził „Gdyńską” Brygadą Lotnictwa Marynarki Wojennej im. kmdr. pil. Karola Trzaski-Durskiego.

Podczas służby wykonywał loty na śmigłowcach: Mi-1, Mi-2, Mi-14, Mi-8, Mi-17 i PZL W-3WA „Sokół”.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]