Stanisław Buchała
| Data urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | |||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Stanisław Buchała (ur. 4 kwietnia 1896 w Gierałtowicach, zm. 31 października 1969 w Krakowie) – polski lekkoatleta, miotacz.
W latach 1928 – 1929 trzykrotnie bronił barw narodowych w meczach międzypaństwowych. Siedmiokrotnie stawał na podium mistrzostw Polski seniorów zdobywając jeden złoty medal (rzut oszczepem – 1928), trzy srebrne (rzut oszczepem – 1929; rzut oszczepem oburącz – 1928; sztafeta 4 x 100 metrów – 1928) oraz trzy brązowe (skok w dal – 1924; pchnięcie kulą – 1925; rzut oszczepem – 1930). Po II wojnie światowej był trenerem, sędzią lekkoatletycznym oraz członkiem zarządu Krakowskiego Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki. Rekord życiowy w rzucie oszczepem: 56,78 (9 października 1932, Kraków).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004. ISBN 83-9136-63-9-1.
