Stanisław Ładyka

Stanisław Ładyka
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1928
Tarłów

Data śmierci

24 sierpnia 2012

Zawód, zajęcie

ekonomista

Stanisław Ładyka (ur. 1 stycznia 1928 w Tarłowie, zm. 24 sierpnia 2012) – polski ekonomista, profesor nauk ekonomicznych (od 1968 profesor nadzwyczajny, od 1973 – zwyczajny), znawca międzynarodowych stosunków gospodarczych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pracę naukową rozpoczął w Sopocie, w Wyższej Szkole Handlu Morskiego, przekształconej w 1952 w Wyższą Szkołę Ekonomiczną. W 1959 uzyskał tu stopień doktora nauk ekonomicznych – tytuł pracy doktorskiej: Z koncepcji ekonomicznych socjalizmu brytyjskiego w ich rozwoju historycznym – szkic krytyczny (promotorem był prof. Seweryn Żurawicki)[1]. W 1962 uzyskał stopień doktora habilitowanego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie; tytuł rozprawy: Brytyjska żegluga morska we współczesnym świecie kapitalistycznym.

Organizator Instytutu Handlu Zagranicznego w WSE, w latach 1964–1965 dziekan jej Wydziału Morskiego, a następnie (1965-69) – rektor uczelni. Współorganizator Uniwersytetu Gdańskiego powstałego w 1970.

W 1972 przeniesiony służbowo do Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, gdzie pełnił funkcje prodziekana, dziekana (1984-1987) i prorektora (1987-1990) oraz dyrektora Instytutu Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych (1972-1975 oraz 1993-1998). W latach 1991–1993, równolegle z pracą w SGH pełnił funkcję dyrektora Instytutu Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego.

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku uhonorowany został tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Obrona pracy doktorskiej. „Dziennik Bałtycki”. Nr 152, s. 2, 27 czerwca 1959. 
  2. Wspomnienia. Szkoła Główna Handlowa. [dostęp 2018-05-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]