Stani Nitkowski

Stani Nitkowski
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1949
La Pouëze

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 2001
La Pouëze

Zawód, zajęcie

malarz

Strona internetowa

Stani Nitkowski (ur. 29 maja 1949 w La Pouëze, zm. 2 kwietnia 2001 tamże) – francuski malarz polskiego pochodzenia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem polskiego górnika i francuskiej krawcowej, urodził chory na postępującą dystrofię mięśniową. Niepełnosprawność sprawiła, że studiował korespondencyjnie, w maju 1968 przeniósł się do Paryża i tam pracował w banku. Wkrótce powrócił do rodzinnej miejscowości, gdzie na początku również pracował w banku, a następnie jako urzędnik notarialny i pracownik organizacji charytatywnej Emmaus. Ze względu na chorobę, w wieku 23 lat zaczął korzystać z wózka inwalidzkiego. Wtedy po nieudanej próbie samobójczej zajął się malarstwem. Nowa pasja pochłonęła go całkowicie, cały wolny czas poświęcał na tworzeniu obrazów. Początkowo były to abstrakcje, a następnie zaczął tworzyć przy użyciu tuszu. Po raz pierwszy wystawił swoje prace w 1974. W Cosse-de-Vivien poznał artystę malarza Roberta Tatina, który postanowił wspierać Stani Nitkowskiego w nauce malarstwa. Dzięki Jeanowi Dubuffet i Robertowi Tatin artysta poznał Ceres Franco, która przyjmuje jego twórczość do swojej galerii "L'Œil de Bœuf" (Oko Wołu), równocześnie Roland Vanuxem postanawia być impresario artysty. W 1993 w Niort Museum miała miejsce wystawa retrospektywna podsumowująca dwadzieścia lat twórczości artysty. W lutym 2001 głęboko przeżył śmierć syna, podczas załamania nerwowego popełnił samobójstwo 2 kwietnia 2001.

Twórczość Stani Nitkowskiego powstawała pod wpływem jego choroby, artysta stosował zgaszone kolory, używał intensywnie czerni.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "Stani à Cérès, lettres d'un ami", édité par l'Association des amis de la collection Cérès Franco et la galerie Polad-Hardouin, marzec 2001 ISBN 978-2-91-8888-079. /fr./
  • Repères biographiques dans La Mansarde à lucarne magique, journal 1994-2000, 2002. /fr./
  • La Mansarde à lucarne magique, journal 1994-2000, éditions Deleatur-Idées d'artistes, 2002. /fr./
  • Philippe Dagen, Marcel Moreau "Monographie sur Stani Nitkowski", Wydawnictwo Centrum Sztuki Współczesnej Abbey Auberive, 2006. /fr./
  • Catalogue de l'exposition "Humanités - Gillet, Nitkowski, Rebeyrolle", Wydawnictwo Centrum Sztuki Współczesnej Abbey Auberive, 2006. /fr./

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]