Space Science Fiction Magazine
 Okładka pierwszego numeru Space Science Fiction Magazine (ilustracja do opowiadania The New World to Conquer Miltona Lessera, w którym kosmonauci lądują na planecie zamieszkałej wyłącznie przez kobiety) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wydawca | Republic Features Syndicate, Inc. |
| Tematyka | literatura |
| Pierwszy numer | 1957 |
| Ostatni numer | 1957 |
| Redaktor naczelny | |
| Liczba stron | 132 |
Space Science Fiction Magazine – amerykański magazyn fantastycznonaukowy wydawany przez Republic Features Syndicate, Inc. Ukazały się dwa numery tego czasopisma, oba wydano w 1957 roku. Na jego łamach ukazywały się teksty znanych pisarzy, w tym Arthura C. Clarke'a i Jacka Vance'a, ale magazyn nie zdobył popularności i pod koniec 1957 zdecydowano o zaprzestaniu jego wydawania.
Publikacja i dane bibliograficzne[edytuj | edytuj kod]
Literatura fantastycznonaukowa była jednym z głównych gatunków eksploatowanych na łamach popularnych pulp magazine, począwszy od wydawanego od 1926 roku „Amazing Stories”. Krótki boom na tę tematykę został zahamowany w czasie II wojny światowej, ale pod koniec lat 40. XX wieku gatunek ten ponownie zyskał na popularności[1], osiągając przed 1957 roku swoje apogeum[2]. W ciągu tego roku w Stanach Zjednoczonych ukazał się przynajmniej jeden numer 24 magazynów fantastycznonaukowych[3]. Jeden z najpopularniejszych, „Galaxy Science Fiction”, był z powodzeniem powiązany z dwie audycjami radiowymi: „Dimension X” i „X Minus One”. Rozwiązanie to znalazło naśladowców, w 1956 roku Lyle Kenyon Engel z Republic Features Syndicate ruszył na rynek z pakietem, w skład którego wchodziły dwie audycje radiowe oraz cztery czasopisma. Programami były „American Agent”, dramat szpiegowski, i „The Frightened”, gdzie lektorem był Boris Karloff. Dwa czasopisma stanowiły papierowe odbicie audycji radiowych, oprócz tego wydawano „Private Investigator Detective Magazine” i „Space Science Fiction Magazine”. Pierwszy numer „Private Investigator” ukazał się w 1956, problemy z planem radiowych audycji sprawiły, że dopiero w 1957 roku zaczęto wydawać pozostałe czasopisma[4].
Pierwszy numer „Space SF” datowany jest na wiosnę 1957 (co jest typowe dla kwartalników), mimo że według informacji w nagłówku miał być to dwumiesięcznik. Wydawcą czasopisma było Republic Features Syndicate, Inc., of New York, a redaktorem Michael Avallone, niewymieniony w nagłówku[a]. Drugi numer jest datowany na sierpień 1957; okazał się być ostatni, bowiem Republic Features Syndicate szybko wycofało się z biznesu[5][6][7]. Upadek American News Company, największego dystrybutora tego typu czasopism, na początku tego roku przyczynił się do zamknięcia wielu tytułów, jednak brak informacji, czy było to przyczyną zniknięcia z rynku „Space SF”[8].
Oba numery o wymiarach 5½ na 8¼ cali miały 132 strony i kosztowały 35 centów[6][7].
Zawartość[edytuj | edytuj kod]
W obu numerach znalazły się opowiadania znanych autorów literatury fantastycznonaukowej, w tym Johna Jakesa, Marka Reynoldsa, Jacka Vance'a i Raymonda F. Jonesa, jednak większość utworów była oparta na zużytych tematach[4] – zwykle wcześniej odrzuconych przez inne redakcje[4]. „Space SF” opublikowało opowiadanie „Critical Mass” Arthura C. Clarke'a, pochodzące z popularnego zbioru opowiadań White Hart. Ukazało się już wcześniej w 1949 na łamach brytyjskiego magazynu „Lilliput”, lecz Clarke wprowadził pewne poprawki do wersji z „Space Science Fiction Magazine”. Mike Ashley wskazywał, że opowiadania, mimo że wyszły spod pióra znanych autorów, nie mają literackiej wartości[5]. Według Ashleya najlepszym opowiadaniem był „The Devil Spins a Sun-Dream” Jalesa, klimatyczny, choć z kiepską fabułą; protagonista, poszukiwacz, znajduje cudowne miasto na Marsie, ale starożytna pułapka niszczy je na jego oczach[4].
Prawie każde opowiadanie było ilustrowane przez Bruce'a Minneya. Autorem okładek obu numerów był Tom Ryan. Czasopismo nie zawierało recenzji i reklam, z wyjątkiem poświęconych programom radiowym takim jak „American Agent” i „The Frightened”[6][7].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jako naczelny figurował Lyle Kenyon Engel. Zobacz: Ashley, Transformations, s. 176–177.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nicholls & Clute, "Genre SF", s. 483, i Edwards & Nicholls, "SF Magazines", s. 1066–1071, oba teksty w: Clute & Nicholls, Encyclopedia of Science Fiction.
- ↑ Ashley, The History of the Science Fiction Magazine Part 4, s. 23.
- ↑ Ashley, The History of the Science Fiction Magazine Part 4, s. 270–271.
- ↑ a b c d Ashley, Transformations, s. 176–177.
- ↑ a b Ashley, The History of the Science Fiction Magazine Part 4, p. 22.
- ↑ a b c Tuck, The Encyclopedia of Science Fiction and Fantasy, vol. 3, s. 604.
- ↑ a b c Zob. poszczególne numery. Spis treści dostępny na Magazine:Space Science Fiction Magazine – ISFDB. Al von Ruff. [dostęp 2008-09-26].
- ↑ Ashley, Transformations, s. 190–193.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michael Ashley: The History of the Science Fiction Magazine. Part 4: 1956–1965. London: New English Library, 1978. ISBN 978-0450034381.
- Mike Ashley: Transformations: The Story of the Science Fiction Magazines from 1950 to 1970. Liverpool: Liverpool University Press, 2005. ISBN 978-0853237693.
- John Clute, Peter Nicholls: The Encyclopedia of Science Fiction. New York: St. Martin's, 1993. ISBN 978-0312096182.
- Donald H. Tuck: The Encyclopedia of Science Fiction and Fantasy. Volume 3: Miscellaneous. Chicago: Advent, 1982. ISBN 978-0911682267.