Spóźnieni przechodnie

Spóźnieni przechodnie
Gatunek

psychologiczny/obyczajowy

Rok produkcji

1962

Data premiery

3 września 1962

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

91 min

Reżyseria

Gustaw Holoubek
Andrzej Łapicki
Adam Hanuszkiewicz
Jerzy Antczak
Jan Rybkowski

Scenariusz

Stanisław Dygat

Muzyka

Tadeusz Baird

Zdjęcia

Mieczysław Jahoda

Scenografia

Anatol Radzinowicz

Kostiumy

Teresa Lesman-Gałkowska

Montaż

Krystyna Rutkowska

Produkcja

Zespół Filmowy Rytm

Spóźnieni przechodnie – polski film nowelowy z 1962 roku, składający się z pięciu opowieści zrealizowanych na podstawie opowiadań Stanisława Dygata (z wyjątkiem ostatniej). Wszystkie są o ludziach nieumiejących właściwie rozwiązać swych problemów życiowych. Zdjęcia kręcono w Warszawie.

Nowele[edytuj | edytuj kod]

Czas przybliża, czas oddala[edytuj | edytuj kod]

Nowela Gustawa Holoubka opowiada o nieodwzajemnionej miłości Edwarda do Anny.
Występują:

Krąg istnienia[edytuj | edytuj kod]

Nowela Andrzeja Łapickiego to historia kobiety zakochanej w chłopcu ze ślizgawki, która musi ożenić się z innym mężczyzną.
Występują:

Paryż 1945[edytuj | edytuj kod]

Nowela Adama Hanuszkiewicza przedstawia historię Polaka spędzającego noc w Paryżu z kobietą.
Występują:

Stary profesor[edytuj | edytuj kod]

Nowela Jerzego Antczaka przedstawia opowieść o starym profesorze. Bierze on za swojego ucznia jego przyjaciela, który będąc przejazdem chciał mu przekazać ostatnie słowa tamtego zmarłego w obozie.
Występują:

Nauczycielka[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia nowela autorstwa Jana Rybkowskiego. Bohaterką jest nauczycielka zaniedbywana przez męża, która zostaje zaangażowana do filmu. Ma zagrać małą rólkę kłótliwej i nerwowej kobiety. Jednak nic z tego nie wychodzi.

Występują:

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]