Sojuz 6
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR | 1969-85A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Oznaczenie kodowe | Antiej – Anteusz |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | |
| Masa pojazdu | 6577 kg |
| Rakieta nośna | |
| Załoga | |
| Załoga | Gieorgij Szonin (1) |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji | 11 października 1969 (11:10:00 UTC) |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum | 218 km |
| Perygeum | 212 km |
| Okres orbitalny | 88,8 min |
| Inklinacja orbity | 51,6° |
| Lądowanie | |
| Lądowanie | 16 października 1969 (09:52:47 UTC) |
| Czas trwania misji | 4 d, 22 h, 42 min, 47 s |
| Liczba okrążeń Ziemi | 80 |
| Program Sojuz | |
Sojuz 6 (kod wywoławczy Antiej – „Anteusz”) stanowił część wspólnej misji, w ramach której na orbicie znalazły się jednocześnie trzy statki: oprócz Sojuza 6, były to Sojuz 7 i Sojuz 8, łącznie z siedmioma kosmonautami na pokładzie.
Załoga[edytuj | edytuj kod]
Podstawowa[edytuj | edytuj kod]
- Gieorgij Szonin (1)
- Walerij Kubasow (1)
Rezerwowa[edytuj | edytuj kod]
- Władimir Szatałow (2)
- Aleksiej Jelisiejew (2)
Druga rezerwowa[edytuj | edytuj kod]
- Andrijan Nikołajew (2)
- Gieorgij Grieczko (1)
Opis misji[edytuj | edytuj kod]
Załoga Sojuza 6, Gieorgij Szonin i Walerij Kubasow, miała sfilmować manewr dokowania kapsuł Sojuz 7 i Sojuz 8, lecz systemy dokowania na pokładzie wszystkich trzech kapsuł zawiodły.
W wersji kapsuły Sojuz wykorzystanej w tej misji, 7K-OK, systemy elektroniczne odpowiadające za dokowanie ukryte były w obudowie w kształcie torusa, otaczającej obudowę silnika w tylnej części modułu serwisowego. Obudowa była prawdopodobnie wypełniona helem, stanowiącym neutralny ośrodek dla systemów elektronicznych. Obudowę odrzucano po dokonaniu dokowania, aby zmniejszyć masę powracającego na Ziemię pojazdu. Prawdopodobną, lecz niepotwierdzoną przyczyną awarii mógł być problem z ciśnieniem wypełniającego obudowę helu.
Poza próbami dokowania, załoga przeprowadziła eksperymenty w spawaniu na orbicie. Były testowane trzy metody: za pomocą wiązki elektronów, łuku niskiego ciśnienia plazmowego i elektrodą topliwą z wykorzystaniem unikalnej maszyny Vulcan wyprodukowanej w Zakładzie Wyposażenia Spawalniczego PATON. O jakości spoiny mówiło się, że w żaden sposób nie jest gorsza niż spoina naziemna.
Po wykonaniu 80 okrążeń na orbicie, pojazd wylądował 16 października 1969, 180 kilometrów na północny zachód od Karagandy w Kazachstanie.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sojuz 6 na stronie Spacefacts (ang.)
- Mark Wade: Soyuz 6. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. (ang.).