Simon Langham
| Kardynał biskup | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1315 |
| Data i miejsce śmierci | 22 lipca 1376 |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup Canterbury | |
| Okres sprawowania | 1366-1368 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Sakra biskupia | 20 marca 1362 |
| Kreacja kardynalska | 22 września 1368 |
Simon Langham OSB (ur. ok. 1315 w Langham, zm. 22 lipca 1376 w Awinionie[1]) – angielski kardynał, Lord Kanclerz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1335 wstąpił do zakonu benedyktynów, a następnie rozpoczął studia w Oxfordzie, których jednak nie ukończył[1]. Następnie przyjął święcenia kapłańskie i wkrótce został przeorem klasztoru w Westminster[1]. Od 1360 do 1363 był Lordem Wielkim Skarbnikiem króla Edwarda III[1]. Pod koniec 1360 został mianowany biskupem Londynu, jednak odmówił przyjęcia godności[1].
10 stycznia 1362 został wybrany biskupem Ely[2]. Sakrę biskupią przyjął 20 marca[2]. 19 lutego 1363 został Lordem Kanclerzem, zrezygnował z tego urzędu w momencie nominacji arcybiskupiej w 1366[1]. 24 lipca tegoż roku został mianowany arcybiskupem Canterbury[2]. 22 września 1368 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Sisto[2]. Ponieważ król nie wyraził zgody, na promocję kardynalską, stwierdził, że Langham powinien utracić arcybiskupstwo Canterbury. Edward III usiłował odebrać archidiecezję, lecz Langham postanowił dobrowolnie się jej zrzec, a następnie udał się do Awinionu, gdzie przebywał papież. W sierpniu 1373 został podniesiony do rangi kardynała biskupa i objął diecezję suburbikarną Palestriny[1]. Rok później ponownie został wybrany arcybiskupem Canterbury, lecz papież nie zgodził się na nominację[1]. Langham chciał powrócić do Anglii i w końcu Grzegorz XI wyraził na to zgodę, lecz w przeddzień wyjazdu kardynał zmarł w wyniku udaru[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
