Siergiej Podpały

Siergiej Podpały
Сергей Подпалый
Pełne imię i nazwisko

Siergiej Iwanowicz Podpały

Data i miejsce urodzenia

13 września 1963
Kijów

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca/pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1981 Wympeł Kijów ? (?)
1982 Dinamo Kirow ? (?)
1983–1987 Gieołog Tiumeń 141 (12)
1988 Zenit Leningrad 24 (2)
1989 Szachtar Donieck 14 (1)
1989–1990 Zenit Leningrad 45 (0)
1991 Gieołog Tiumeń 20 (7)
1991–1994 Lokomotiw Moskwa 73 (11)
1994 Hapoel Hajfa 4 (0)
1995–1996 Dinamo Moskwa 27 (1)
1996–1997 Dinamo Stawropol 26 (1)
1997–1998 FK Tiumeń 25 (4)
1998 Lokomotiw Niżny Nowogród 18 (0)
1999–2000 Torpedo-ZiL Moskwa 32 (0)
2001 FK Homel ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–1994  Rosja 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001–2004 FK Homel
2004 Tarpeda-SKA Mińsk
2005–2009 Nosta Nowotroick
2010 FK Tiumeń (konsultant)
2011–2012 FK Ventspils
2013 Mordowija Sarańsk
2013–2014 Salut Biełgorod
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Siergiej Iwanowicz Podpały, ros. Сергей Иванович Подпалый, ukr. Сергій Іванович Підпалий, Serhij Iwanowicz Pidpały (ur. 13 września 1963 w Kijowie) – rosyjski piłkarz pochodzenia ukraińskiego, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika, reprezentant Rosji, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu Dynamo Kijów. Rozpoczął karierę piłkarską w klubie Wympeł Kijów, skąd w 1982 przeszedł do Dinama Kirow. W następnym sezonie przeniósł się do Gieołoga Tiumeń, w którym występował przez 5 lat. W 1988 bronił barw Zenitu Leningrad, a w 1989 Szachtara Donieck. Potem powrócił najpierw do Zenitu, a potem do Gieołoga. W 1991 został piłkarzem Lokomotiwu Moskwa. W sezonie 1994/95 występował w zespole izraelskim Hapoel Hajfa, ale powrócił do Rosji, gdzie bronił barw klubów Dinamo Moskwa, Dinamo Stawropol, FK Tiumeń, Lokomotiw Niżny Nowogród i Torpedo-ZiL Moskwa. Karierę piłkarską kończył jako piłkarz białoruskiego FK Homel.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1992 i 1994 wychodził na boisko w oficjalnych spotkaniach reprezentacji Rosji.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Przez kilka lat po zakończeniu kariery zawodniczej pracował na Białorusi, trenując kluby FK Homel i Tarpeda-SKA Mińsk. W 2005 powrócił do Rosji, gdzie objął stanowisko głównego trenera Nosty Nowotroick. W grudniu 2007 odbywał staż w Juventusie[1]. 2 czerwca 2009 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[2]. W 2010 pracował jako trener-konsultant FK Tiumeń. Od stycznia 2011 do maja 2012 kierował FK Ventspils. W czerwcu 2013 krótko trenował Mordowiję Sarańsk. Potem do 2014 stał na czele klubu Salut Biełgorod.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]