Siergiej Juran

Siergiej Juran
Сергей Юран
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Siergiej Nikołajewicz Juran

Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1969
Ługańsk

Wzrost

184 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1991 Dynamo Kijów 31 (15)
1991–1994 SL Benfica 63 (19)
1994–1995 FC Porto 23 (4)
1995 Spartak Moskwa 8 (2)
1996 Millwall 13 (1)
1996–1997 Fortuna Düsseldorf 16 (5)
1997–1999 VfL Bochum 27 (5)
1999 Spartak Moskwa 17 (3)
1999–2001 Sturm Graz 26 (6)
W sumie: 224 (60)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1990–1991  ZSRR 13 (4)
1992  WNP 3 (0)
1992–1999  Rosja 25 (5)
W sumie: 41 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2004 Dinamo Stawropol
2006 Ditton Daugavpils
2006 FC TVMK Tallinn
2007–2008 Szynnik Jarosławl
2008 FK Chimki
2009 Łokomotiw Astana
2011–2012 Simurq Zaqatala
2012–2013 Sibir Nowosybirsk
2014–2015 Bałtika Kaliningrad
2016 Mika Erywań
2017–2020 Zorki Krasnogorsk
2020 FK Chimki
2020–2022 SKA-Chabarowsk
2022 FK Chimki
2023– FK Niżny Nowogród
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Siergiej Nikołajewicz Juran, ros. Сергей Николаевич Юран, ukr. Сергій Миколайович Юран, Serhij Mykołajowicz Juran (ur. 11 czerwca 1969 w Ługańsku, Ukraińska SRR) – rosyjski piłkarz pochodzenia ukraińskiego, grający na pozycji napastnika. Ma obywatelstwo rosyjskie i portugalskie.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek internatu sportowego w Ługańsku, skąd w 1985 trafił do młodzieżowej drużyny Zorii Woroszyłowgrad, występującej we Wtoroj lidze ZSRR. W 1986 klub zdobył awans do Pierwoj Ligi, a utalentowanym napastnikiem zainteresowało się wiele klubów. Na propozycję Dynama Kijów poprosił o jeszcze rok występów w Zorii. Po zakończeniu sezonu 1987 przyjechał jak umawiał się do Kijowa. W pierwszym sezonie strzelił 10 bramek w drużynie rezerwowej Dynama. W wejściu do podstawowej jedenastki przeszkodziła niebezpieczna kontuzja nogi. Przez swój ciężki charakter nie raz był karany. W ramach kary Walery Łobanowski odesłał go do jednostki wojskowej, w której przez 2 miesiące obierał ziemniaki. Od 1990 był podstawowym piłkarzem Dynama i zdobył z nim w tymże roku Mistrzostwo ZSRR oraz puchar ZSRR. W 1991 Sven-Göran Eriksson zaprosił go do Benfiki Lizbona. W pierwszym meczu w składzie Benfiki strzelił 4 bramki i został idolem portugalskich fanów. W 1993 zdobył puchar Portugalii, a 1994 Mistrzostwo Portugalii. Kiedy odszedł z Benfiki Sven-Göran Eriksson Juran też przeszedł do rywala FC Porto, kierowanego przez Bobby Robsona. Z Porto został Mistrzem Portugalii w 1995. Po zakończeniu sezonu zdecydował przyjąć propozycję Olega Romancewa i przeszedł do Spartaka Moskwa. Jednak przez konflikt z trenerami i nową miłość mieszkającą w Anglii w 1996 wyjechał do Londynu, gdzie występował w Millwall. Częste imprezy i dyskoteki doprowadziły do spadku sportowej formy, przez co został przez pewien czas bez klubu. Dopiero niemiecki klub Fortuna Düsseldorf wypożyczył go na rok. W Niemczech został zauważony przez trenera Klausa Toppmöllera i podpisał 4-letni kontrakt z VfL Bochum. Ale częste afery i wyjazdy do Rosji zmusiło kierownictwo zerwać umowę. Dlatego w 1999 powrócił do Spartaka Moskwa. Jednak 30-letni piłkarz był zbyt wolny dla Spartaka i latem został zwolniony z klubu. Dopiero zimą sprzedany do Sturmu Graz. W jednym z meczów złamał kość policzkową i przez 8 miesięcy się leczył. Już nie mógł grać na poprzednim wysokim poziomie i w 2001 postanowił zakończyć karierę piłkarską[1].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 19901991 występował w reprezentacji ZSRR. Po rozpadzie ZSRR wybrał reprezentacje WNP, aby uczestniczyć w finałowym turnieju Mistrzostw Europy w 1992. W latach 19921999 reprezentant Rosji, w której zaliczył 25 występów, strzelił 5 bramek.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 2004 pracował na stanowisku trenera Dinamo Stawropol. W 2006 trenował najpierw Ditton Daugavpils, a następnie FC TVMK Tallinn. W latach 20072008 prowadził Szynnik Jarosławl. Od lata 2008 do końca sezonu ratował FK Chimki przed spadkiem z Premier Ligi. Od marca 2009 pracował na stanowisku głównego trenera Łokomotiwu Astana. W lipcu 2011 podpisał kontrakt z azerskim Simurq Zaqatala[2], w którym pracował do lutego 2012[3]. W maju 2012 objął stanowisko głównego trenera Sibiru Nowosybirsk[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]