Siergiej Gołowkin

Siergiej Gołowkin
Fiszer
Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1959
Moskwa

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1996
Moskwa

Siergiej Aleksandrowicz Gołowkin ros. Сергей Александрович Головкин (ur. 26 listopada 1959 w Moskwie, zm. 2 sierpnia 1996) – radziecki i rosyjski seryjny morderca zwany Fiszerem. W latach 1986–1992 zamordował w Odincowie 11 osób.

W 1982 ukończył studia z zakresu zootechniki w Wyższej Szkole Rolniczej im. Timiriazewa w Moskwie. Po studiach rozpoczął pracę w moskiewskiej stadninie koni. Był lubiany, choć uważany za dziwaka, który unika towarzystwa kobiet.

Latem 1984 po raz pierwszy próbował zgwałcić małego chłopca. Chłopcu jednak udało się uciec. W kwietniu 1986 w lesie koło stacji Katuar poznał 16-letniego Andrieja Pawłowa. Grożąc mu nożem, dokonał gwałtu, a następnie zadusił chłopca i poderżnął mu gardło.

Następnego zabójstwa dokonał trzy miesiące później. W okolicy wsi Ugriumowo, gdzie znajdował się obóz pionierów, spotkał 14-letniego chłopca. Grożąc mu nożem, związał, zaprowadził do lasu, gdzie chłopca zgwałcił i zamordował. Po dokonaniu zabójstwa pastwił się nad ciałem, dokonując jego rozczłonkowania.

W 1988 kupił samochód WAZ-2103, który wykorzystał do dokonania kolejnych morderstw. Swoje kolejne ofiary przywoził do garażu, gdzie gwałcił je i zabijał. W 1990 do garażu przywiózł 10-letniego chłopca, któremu zaproponował podwiezienie do domu. Chłopca powiesił w garażu, ciało rozczłonkował, a następnie zakopał je w pobliskim lesie. W podobny sposób postąpił we wrześniu 1992, kiedy zwabił do garażu trzech chłopców, których następnie zgwałcił i udusił.

19 października 1992 Gołowkin został aresztowany przez policję. W czasie procesu Gołowkin przyznał się do zabicia 11 chłopców i dokładnie opisał swoje zbrodnie. Stwierdził, że sprawiały mu radość i umożliwiały osiągnięcie satysfakcji seksualnej. W sierpniu 1994 został skazany na śmierć przez rozstrzelanie. Karę śmierci wykonano w sierpniu 1996 – była to prawdopodobnie jedna z ostatnich egzekucji w dziejach rosyjskiego wymiaru sprawiedliwości.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]