Sanktuarium Santa Casa w Loreto

Papieskie Sanktuarium Większe Świętego Domu Madonny z Loreto
Pontificia santuario maggiore della Santa Casa e della Madonna di Loreto
Ilustracja
Bazylika w Loreto
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Loreto

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Papieskie Sanktuarium Większe Świętego Domu Madonny z Loreto”
43°26′27,35″N 13°36′39,31″E/43,440930 13,610920
Strona internetowa
Święty Domek
Freski autorstwa Melozza da Forli

Papieskie Sanktuarium Santa Casa z Loreto (wł. Santa Casa di Loreto), Papieskie Sanktuarium Większe Świętego Domu Madonny z Loreto – rzymskokatolickie sanktuarium Świętego Domku we włoskim Loreto. Sanktuarium Domu Świętego składa się z XV-wiecznej bazyliki oraz ze starożytnego Santa Casa[1]. Na całym świecie znajdują się kopie Świętego Domku, wokół których tworzone są sanktuaria, m.in. w Pradze, Santa Fe (Nowy Meksyk, USA), a także w kilku miastach w Polsce, gdzie nazywa się je domkami loretańskimi.

Pod koniec XIX wieku spowiednikami w Loreto byl franciszkanie o. Leon Noras i o. Franciszek Kurpas, a sanktuarium określano wówczas mianem „włoskiej Częstochowy”[2].

Bazylika Santa Casa[edytuj | edytuj kod]

Jest to późnogotycka bazylika wznoszona od 1468 r. Interesującymi obiektami są:

Święty Domek[edytuj | edytuj kod]

Matka Boża z Loreto: ikona loretanek

Głównym punktem sanktuarium loretańskiego jest Święty Domek (wł. Santa Casa di Loreto). Jest to budynek z kamienia o wymiarach 8,5 m x 3,8 m x 4,1 m, z drzwiami po stronie północnej oraz parą drzwi od strony południowej i oknem po zachodniej. Zewnętrzne ściany domku to marmurowe płaskorzeźby, przedstawiające sceny z życia Maryi (znane z Ewangelii i apokryfów) oraz wyobrażenia proroków. Wewnątrz Santa Casa znajduje się rzeźba przedstawiającą tzw. Madonnę z Loreto. Historia tego budynku sięga co najmniej końca okresu krucjat. Według tradycji, jest to część domu z Nazaretu, w którym Maryja urodziła się i wychowała, doświadczyła zwiastowania i w którym mieszkał w dzieciństwie Jezus Chrystus. Według podań, po wniebowstąpieniu Jezusa dom został przekształcony w kościół. Aby ochronić dom przez zniszczeniem przez Turków w 1291, kupiecka rodzina de Angeli sfinansowała i zorganizowała przewóz Domku (prawdopodobnie przy udziale Templariuszy) drogą morską przez Bałkany, i w 1294 dalej do Recanati.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Sanctuary of Loreto [online], Italian Tourism Official Website, 23 marca 2015 [dostęp 2021-08-02] (ang.).
  2. Włoska Częstochowa. „Gazeta Narodowa”. Nr 262, s. 3, 24 września 1898. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]