Bazylika Matki Bożej Rokitniańskiej w Rokitnie
 KOK-I-148/61 z dnia 16.03.1961oraz 258 z 6.04.1979[1] | |||||||||||
| bazylika mniejsza, kościół parafialny | |||||||||||
 Bazylika w Rokitnie | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||
| Cudowne wizerunki | Cudowny Obraz Matki Bożej (Matka Boża Cierpliwie Słuchająca, Matka Boska Obozowa, Matka Boska Rycerska)[2] | ||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Przytoczna  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego  | |||||||||||
 52°32′57,39″N 15°38′31,60″E/52,549275 15,642111 | |||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||
.JPG)
Bazylika i sanktuarium pw. Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej – sanktuarium maryjne Ziem Zachodnich w miejscowości Rokitno w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Przytoczna. Jest jednym z jedenastu sanktuariów należących do diecezji zielonogórsko–gorzowskiej[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Parafia istniała już prawdopodobnie w XII wieku[4]. Pierwszy drewniany kościółek prawdopodobnie pw. Michała Archanioła powstał w 1333 r., założony przez biskupa poznańskiego Jana Doliwę. 18 grudnia 1378 r. kasztelan starogrodzki[5][6] Mikołaj z Bytynia darował Rokitno opatowi Mikołajowi i cystersom[4].
W roku 1661 stał się własnością cystersów z Bledzewa. Słynący z cudów obraz Matki Boskiej przeniesiono z opactwa bledzewskiego w 1669 r. W 1671 r. po przygodzie cudownego obrazu w Warszawie, Jan Opaliński rozbudował ciągle drewniany kościół. Poszerzył nawę główną, rozbudował prezbiterium, wprowadził nowy ołtarz przystosowany do obraz NMP oraz dobudował dwie wieże z przedsionkami[7].
Pierwszą budowę nowego kościoła rozpoczęto z początkiem XVIII wieku, nie została jednak dokończona. W 1746 r. budowlę rozebrano i zaczęto wznosić obecną świątynię. Ukończono ją w 1762 r. Powstała budowla na planie prostokąta, trójnawowa, z prezbiterium od północy. Po stronie zachodniej do prezbiterium dobudowano zakrystię, po wschodniej kaplicę. Wejście flankują dwie kwadratowe wieże nakryte hełmami.
We wnętrzu sklepienia żaglowe ozdobione polichromią z XVIII wieku. W ołtarzu głównym umieszczono cudowny obraz Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej ukoronowany koronami papieskimi w 1989 r. Reszta wyposażenia w stylu baroku i rokoko. Obecnie kościół jest najważniejszym sanktuarium maryjnym diecezji zielonogórsko–gorzowskiej. Kościół Matki Bożej Rokitniańskiej od 2002 roku nosi tytuł bazyliki mniejszej.
Rokitno dwukrotnie znalazło się w obrębie niemieckiej Brandenburgii (w XIV w. i w latach 1792–1945).
Cudowny obraz NMP Rokitniańskiej[edytuj | edytuj kod]
Obraz namalowany został na początku XVI w. przez mistrzów szkoły niderlandzkiej, na drewnie lipowym. Widnieje na nim popiersie Matki Bożej na złoconym tle, z charakterystycznie odsłoniętym uchem, dlatego też Matkę Bożą Rokitniańską nazywa się Cierpliwie Słuchającą. Głowę Maryi okala wydrążona w drewnie aureola, twarz jest pochylona ku lewej stronie. Spokojna, jakby zasłuchana, z przymkniętymi oczami. Włosy okrywa muślinowy welon i nakrycie w kolorze niebieskim z żółtą podszewką, na piersi szata w królewskim odcieniu czerwieni. Obraz ma wymiary: 40 cm wysokości i 27 cm szerokości[8].
Odpusty parafialne[edytuj | edytuj kod]
W sanktuarium obchodzone są 4 odpusty:
- 3 maja – Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
- 18 czerwca – Matki Bożej Rokitniańskiej
- pierwsza niedziela września – Narodzenie Najświętszej Maryi Panny
- pierwsza niedziela października – Matki Bożej Różańcowej
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Kopia wileńskiej Ostrej Bramy -
Ołtarz główny w bazylice mniejszej Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej -
Kaplica z figurą św. Franciszka -
Ołtarz boczny w bazylice mniejszej -
Fresk w bazylice mniejszej -
Pustelnia Świętych Braci Męczenników Międzyrzeckich -
Figura św. Jana Nepomucena -
Grota Matki Bożej z Lourdes -
Ogrody sanktuarium, figura MB -
Ogrody sanktuarium, figura Chrystusa -
Pomnik Jana Pawła II -
Grupa Ukrzyżowania w ogrodach sanktuarium
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubuskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-06-12].
- ↑ Konrad Kazimierz Czapliński: Sanktuaria w Polsce. Katowice: Videograf II, 2001, s. 90 – 91. ISBN 83-7183-185-4.
- ↑ Sanktuaria – Oficjalna strona Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. diecezjazg.pl. [dostęp 2018-06-11].
- ↑ a b Sanktuarium rokitniańskie: dzieje i konteksty. Zielona Góra: 2009, s. 13.
- ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], slownik.ihpan.edu.pl [dostęp 2021-01-25].
- ↑ Starygród – Galeria Wielkopolska [online], galeriawielkopolska.info [dostęp 2021-01-25] (pol.).
- ↑ Sanktuarium rokitniańskie: dzieje i konteksty. Zielona Góra: 2009, s. 19.
- ↑ Opis Cudownego obrazu. [dostęp 2015-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-19)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Informacje o bazylice
- Oficjalna strona sanktuarium maryjnego w Rokitnie
- Sanktuarium na stronie diecezji
- Ziemia lubuska – Rokitno. ziemia-lubuska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-10)].
- Bazylika i sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej na portalu polska-org.pl
- Ruiny kościoła w Rokitnie (1918) w bibliotece Polona
- Miejsca działalności cystersów w Polsce współcześnie i w przeszłości
| Opactwa i klasztory cystersów istniejące współcześnie |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zachowane obiekty opactw i klasztorów nieistniejących |
| ||||||
| Opactwa niezachowane |
