Sandra Kleinová
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 8 maja 1978 |
| Wzrost | 177 cm |
| Status profesjonalny | 1993 |
| Zakończenie kariery | 2007 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 6 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 41 (5 stycznia 1998) |
| Australian Open | 3R (1997) |
| Roland Garros | 2R (2003) |
| Wimbledon | 2R (2004) |
| US Open | 2R (2000) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 4 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 209 (12 czerwca 2000) |
Sandra Kleinová (ur. 8 maja 1978 w Pradze) – czeska tenisistka.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Swój pierwszy turniej ITF wygrała w grze podwójnej w 1994 w Witkowicach z Denisą Chládkovą. W 1995 była w 4 finałach tych rozgrywek, dwa z nich wygrała. Natomiast w deblu osiągnęła dwa finały, w jednym zwyciężyła. Rok później triumfowała w ITF'ie w Sztokholmie w grze podwójnej. W 1997 dotarła do trzeciej rundy Australian Open po przebrnięciu kwalifikacji. W drugiej rundzie wygrała z Francuzką Anne-Gaëlle Sidot 6:4, 4:6, 8:6. Z turnieju wyeliminowała ją Amerykanka Chanda Rubin. Pod koniec roku dotarła do ćwierćfinału Zurich Open. We wcześniejszych rundach tego turnieju wygrała z Magdaleną Maleewą i Iriną Spîrleą. W 1998 notowała systematyczny spadek w dół rankingu WTA. Rok 1999 to dwa wygrane ITF'y w Pradze oraz Redbridge w grze pojedynczej. W 2000 odpadła w drugiej rundzie US Open po porażce z Anną Kurnikową. Kolejny turniej ITF wygrała w 2002 w grze deblowej. W 2003 była w drugiej rundzie French Open i w ćwierćfinale Sparkassen Cup. W tym drugim wygrała m.in. z Francescą Schiavone i Malejewą. W 2004 po wygranej nad Jeleną Diemientjewą 6:4, 1:6, 6:4 dotarła do drugiej rundy Wimbledonu, gdzie poniosła porażkę z Tamarine Tanasugarn. Osiągnęła także półfinał Collector Swedish Open. W 2005 wygrała turnieje ITF w Belfort (wygrane m.in. z Pauline Parmentier, Albertą Brianti i Cwetaną Pironkową) oraz w Boltonie (zwycięstwa m.in. z Anne Keothavong, Joanną Sakowicz, Karoliną Kosińską czy Jarosławą Szwiedową). Dwa lata później zakończyła karierę.
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 16/01/1995 |  Turku | 10 000 | twarda |  Sofia Finer | 6:4, 7:6(4) |
| 2. | 30/01/1995 |  Rungsted | 10 000 | dywanowa | Karin Ptaszek | 6:2, 6:7, 6:1 |
| 3. | 21/02/1999 |  Redbridge | 25 000 | twarda | Louise Latimer | 6:2, 6:1 |
| 4. | 19/12/1999 |  Průhonice | 25 000 | twarda |  Adriana Jerabek | 6:2, 6:3 |
| 5. | 30/01/2005 |  Belfort | 25 000 | twarda |  Cwetana Pironkowa | 6:4, 6:3 |
| 6. | 09/10/2005 | Bolton | 25 000 | twarda |  Jarosława Szwiedowa | 0:6, 6:3, 6:3 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2019-07-17] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2019-07-17] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2019-07-17] (ang.).