Samuth Sithnaruepol

Samuth Sithnaruepol
Pseudonim

"Watcharachai Sornprasert"

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1959
Bangkok

Obywatelstwo

Tajlandia

Wzrost

160 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

słomkowa,

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

48

Zwycięstwa

34

Przez nokauty

18

Porażki

12

Remisy

2

Samuth Sithnaruepol (ur. 17 maja 1959 r.) – tajski bokser, były mistrz świata IBF w kategorii słomkowej.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowiec zadebiutował 1 stycznia 1982 r., nokautując w 2. rundzie Rimthanga Kiatkamchaia. Do 1986 r. walczył różnie, raz wygrywając, raz przegrywając. Zdobył w tym czasie pas OPBF i mistrzostwo Tajlandii w wadze słomkowej. W 1987 r. obronił tytuł OPBF jeszcze 3krotnie, raz remisując.

24 marca 1988 r. dostał szansę walki o mistrzostwo świata IBF. O zwakowany przez Lee Kyung-younga tytuł zmierzył się z niepokonanym Filipińczykiem Domingo Lucasem. W 9. rundzie Filipińczyk doznał kontuzji lewego oka, co utrudniało mu walkę. W 11. rundzie sędzia postanowił przerwać pojedynek, ogłaszając zwycięstwo Taja przez techniczny nokaut[1]. 29 sierpnia przystąpił do kolejnej obrony tytułu. Rywalem Taja był Koreańczyk In-Kyu Hwang. Sithnaruepol zwyciężył jednogłośnie na punkty (147-144, 146-142, 146-144). Był to ostatni, 15. rundowy pojedynek stoczony w boksie[2].

24 marca 1989 r. przystąpił do drugiej obrony mistrzostwa świata IBF. W Dżakarcie zmierzył się z lokalnym zawodnikiem, Nico Thomasem. Po 12. rundach został ogłoszony remis (117-117, 113-117, 115-115), przy czym Sithnaruepol obronił tytuł. 17 czerwca doszło do rewanżu, również w Dżakarcie, w Indonezji. Thomas zwyciężył jednogłośnie na punkty (115-111, 119-108, 115-111) i odebrał Tajowi pas. Po tej walce Sithnaruepol postanowił zakończyć karierę, nie wychodząc już więcej do ringu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]