Samborek (Skawina)

Samborek
Osiedle Skawiny
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

krakowski

Gmina

Skawina

Miasto

Skawina

W granicach Skawiny

1954[1]

Zarządzający

Stanisław Chmielarczyk

Strefa numeracyjna

+48 12

Kod pocztowy

32-050

Tablice rejestracyjne

KRA

Położenie na mapie Skawiny
Mapa konturowa Skawiny, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Samborek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Samborek”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Samborek”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Samborek”
Położenie na mapie gminy Skawina
Mapa konturowa gminy Skawina, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Samborek”
Ziemia49°59′12″N 19°48′35″E/49,986719 19,809719
Strona internetowa

Samborek (niem. Schönberg) – osiedle nr 7 miasta Skawiny w województwie małopolskim. Położone jest w północno-wschodniej części miasta, po obu stronach rzeki Skawinki.

Wieś opactwa benedyktynów tynieckich w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najstarsza wzmianka o wsi Sinbark znajduje się przywileju króla Kazimierza Wielkiego dla miasta Skawiny z 1364 r. W 1456 r. nazwa została zapisana jako Sthymborg, zaś Jan Długosz w Liber Beneficiorum Dioecesis Cracoviensis z lat 1470-1480 podaje nazwę Sthymbork. Nazwy te pochodziły prawdopodobnie od zniekształconej nazwy niemieckiej Schönberg (Piękna Góra). W XVI w. wieś zapisywano jako Sthimborg, Szymborg, Szymbark lub Sztymborg. Dopiero w drugiej połowie XIX w. utrwaliła się nazwa Samborek.

Początkowo wieś stanowiły dwa gospodarstwa. Jej rozwój rozpoczął się w XVI w. W 1682 r. miejscowość stanowiło 9 chałup, zaś pod koniec XVII w. już 59. W grudniu 1815 r. wieś liczyła 23 rodziny, zaś w X tomie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich jest informacja o 53 domach i 284 mieszkańcach, z których 276 było katolikami, a 8 żydami.

Do roku 1816 Samborek był własnością benedyktynów z Tyńca. Później, do 1853 r. władali nim dzierżawcy. Po uniezależnieniu od dworu, wieś przeszła na własność kurii biskupiej i wkrótce została wykupiona przez samborskich i tynieckich chłopów.

W 1918 r. stał się częścią gminy Tyniec, zaś po jej likwidacji w 1941 r. został przeniesiony do gminy Skawina. 1 stycznia 1973 r. Samborek został przyłączony do Skawiny i podzielony na ulice.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy młyn w Samborku stanął na wzniesieniu Boconiec ok. 1381 r. Młyn na Skawince powstał w 1796 r. i istniał do powodzi w 1847 r. Znajdował się on w pobliżu obecnej ulicy Piastowskiej. Wieś słynęła także z karczmy, która w XVII wieku istniała przy trakcie do Tyńca. W latach 50. i 60. XX wieku istniały w Samborku żwirownie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uchwała Nr 16/IV/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 6 października 1954 r. w sprawie zmiany granic niektórych miast w województwie krakowskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 29 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 50)
  2. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 102.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]