SS Rajputana
 | |
| Bandera | |
|---|---|
| Port macierzysty | |
| Armator | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data wodowania | 6 sierpnia 1925 |
| Data oddania do eksploatacji | 30 grudnia 1925 |
| Dane techniczne | |
| Liczebność załogi | 380 |
| Liczba pasażerów | 595 |
| Długość całkowita (L) | 173,2 m |
| Szerokość (B) | 21,7 m |
| Zanurzenie (D) | 8,7 m |
| Pojemność | brutto 16 664 RT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik | maszyny parowe poczwórnego rozprężania, 15.000 KM |
| Liczba śrub napędowych | 2 |
| Prędkość maks. | 17 w. |
| Historia | |
 Royal Navy | |
| Wejście do służby | 4 września 1939 |
|---|---|
| Zatopiony | 13 kwietnia 1941 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Uzbrojenie | |
| 8 dział 152 mm (8xI) 2 działa 76 mm plot (2xI) | |
| Załoga | 318-324 |
SS Rajputana – brytyjski statek pasażerski, służący w okresie II wojny światowej jako krążownik pomocniczy HMS Rajputana, zatopiony w 1941 przez U-Boota.
Budowa i służba jako statek[edytuj | edytuj kod]
Statek wodowano 6 sierpnia 1925 w stoczni Harland and Wolff w Greenock (numer budowy 661 – w tej samej stoczni zbudowano wcześniej "Rawalpindi"), a ukończono 30 grudnia 1925. Należał do serii czterech statków tego typu: "Ranchi", "Ranpura", "Rawalpindi", przeznaczonych na trasę Londyn-Bombaj, dla brytyjskiego armatora Peninsular & Oriental Line (P&O). Nazwa pochodziła od indyjskiego stanu Radźputana. W dziewiczą podróż wyruszył w styczniu 1926[1].
Był to średniej wielkości dwukominowy, dwuśrubowy parowiec, o pojemności początkowo 16 568 BRT, a po przebudowie w 1933 – 16 644 BRT. Zabierał 307 pasażerów w I klasie i 288 w II klasie, a załoga liczyła 380 osób[1].
Służba jako krążownik pomocniczy[edytuj | edytuj kod]
Po wybuchu II wojny światowej, 4 września 1939 statek został przejęty w Jokohamie przez rząd brytyjski i przebudowany następnie w kanadyjskiej stoczni Esquimalt (koło Victorii) na krążownik pomocniczy HMS "Rajputana". Uzbrojenie składało się z 8 pojedynczych armat 152 mm MK VII i dwóch armat przeciwlotniczych 76 mm. Okręt stał się jednokominowcem, przez usunięcie tylnego komina. Zapas paliwa wynosił 2100 ts. Okręt miał znak taktyczny F35[1].
Przebudowę ukończono pod koniec 1939 roku i okręt skierowano najpierw do służby w składzie Stacji Ameryki i Indii Zachodnich (America and West Indies Station). Używany był głównie do eskorty konwojów. Od maja 1940 służył w siłach eskortowych konwojów na Bermudach, a od czerwca – Bermuda and Halifax Escort Force. Od kwietnia 1941 okręt służył w Siłach Eskortowych Północnego Atlantyku (North Atlantic Escort Force)[1].
13 kwietnia 1941, o 7.43, będąc na zachód od Islandii, "Rajputana" została storpedowana dwoma torpedami przez niemiecki okręt podwodny U-108, po czym zatonęła o 8.45 na pozycji 64°50′N 27°25′W/64,833333 -27,416667. Zginęło 41 ludzi załogi, 277 (według części danych 283) zostało uratowanych przez niszczyciele HMS "Legion" i polski ORP "Piorun", które przewiozły ich do Reykjavíku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Jarosz, Brytyjskie krążowniki pomocnicze II wojny światowej w: Morza, Statki i Okręty nr 6/2005, s.42