SS Jadwiga
 | |
| Następne nazwy | Polyp, Wilk, Anna, Halina, Zofia |
|---|---|
| Bandera | |
| Port macierzysty | Gdynia |
| Armator | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | Palmers Shipbuilding and Iron Co. |
| Data wodowania | 1928 |
| Data wycofania ze służby | 1965 |
| Dane techniczne | |
| Liczebność załogi | 13 |
| Liczba pasażerów | 300 do 1939, 200 po 1948 |
| Długość całkowita (L) | 42,90 m |
| Szerokość (B) | 7,40 m |
| Zanurzenie (D) | 2,70 m |
| Pojemność | brutto: 270 |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik | maszyna parowa potrójnego rozprężania |
| Moc silnika | 830 KM |
| Prędkość maks. | 9 w. |
SS Jadwiga – polski statek pasażerski żeglugi przybrzeżnej przed wojną w służbie Żeglugi Polskiej, po wojnie (pod różnymi nazwami) w barwach Żeglugi Gdańskiej.
Początki[edytuj | edytuj kod]
Wraz z budową Gdyni i promowaniem w społeczeństwie atrakcyjności polskiego wybrzeża, rozwijać zaczęła się również turystyka morska. Początkowo były to rejsy wycieczkowe na łodziach rybackich lub holownikach, względnie na wynajmowanych w Gdańsku statkach pasażerskich, z których najpopularniejszym był bocznokołowiec "Paul Beneke".
W roku 1927 Żegluga Polska zakupiła w gdańskiej stoczni dwa parowce "Gdańsk" i "Gdynię", a w rok później dwa mniejsze, zbudowane w Wielkiej Brytanii "Jadwigę" i "Wandę" (nazwy od imion córek Józefa Piłsudskiego). Te cztery statki stanowiły, aż do września 1939 roku, trzon turystycznej "białej floty". "Jadwiga" woziła pasażerów z Gdyni do Sopotu, Gdańska, Helu i Jastarni.
W roku 1930, w dziesięciolecie Polski na morzu, przybył na Wybrzeże marszałek Piłsudski, który w towarzystwie ministra Kwiatkowskiego odbył krótki rejs na pokładzie "Jadwigi".
Pod niemiecką banderą[edytuj | edytuj kod]
W 1939 roku została przejęta przez Niemców w Jastarni i przebudowana w Kilonii na holownik o nazwie "Polyp". Był on eksploatowany w porcie w Gdańsku. W ostatnim roku wojny został (prawdopodobnie z niemieckimi uciekinierami) skierowany do Zatoki Kilońskiej, gdzie zastał go koniec działań.
Po wojnie[edytuj | edytuj kod]
W 1946 statek, rewindykowany przez Polskę, został zatrudniony, jako holownik o nazwie "Wilk", w gdyńskim porcie, ale już w 1948 roku wrócił do "białej floty" jako "Anna".
26 lipca 1949 roku "Anna", po kolizji z tureckim statkiem "Odenis", zatonęła na Zatoce Gdańskiej zabierając ze sobą na dno 11 osób. 15 listopada tegoż roku statek został podniesiony, następnie odremontowany i ponownie wdrożony do służby, tym razem jako "Halina", później zaś jako "Zofia".
W roku 1965 wycofany ze służby i oddany na złom w Elblągu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mieczysław Bogucki {red.): Polska na morzu, Główna Księgarnia Wojskowa, Warszawa 1935
- Jan Piwowoński, Flota spod biało-czerwonej, Adam Werka (ilustr.), Brunon Nowicki (oprac.), Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, ISBN 83-10-08902-3, OCLC 834682944.
- Jerzy Miciński, Księga statków polskich: 1918-1945. T.1, Gdańsk: Polnord-Oskar, 1996, ISBN 83-86181-23-0