Ryszard Oborski
| Data i miejsce urodzenia | 2 maja 1952 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ryszard Oborski (ur. 2 maja 1952 w Poznaniu) – polski kajakarz, trener, medalista mistrzostw świata, olimpijczyk z Montrealu 1976 i Moskwy 1980. Występował w Posnanii i Zawiszy Bydgoszcz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Treningi rozpoczął mając trzynaście lat w Posnanii. Trenował przede wszystkim z Cyrylem Talarowskim. W 1971 uczestniczył jako junior w Mistrzostwach Świata w Belgradzie[1].
Był czołowym polskim kajakarzem lat 70. XX wieku. W latach 1972-1983 był siedmiokrotnym mistrzem Polski w:
- konkurencji K-1 na dystansie 10000 metrów,
- konkurencji K-2 na dystansie 500 metrów,
- konkurencji K-4 na dystansie 1000 metrów,
- konkurencji K-4 na dystansie 500 metrów,
- konkurencji K-4 na dystansie 10000 metrów.
Był wielokrotnym medalistą mistrzostw świata:
- złoty
- w roku 1974 w konkurencji K-2 na dystansie 500 metrów (partnerem był Grzegorz Śledziewski),
- w roku 1977 w konkurencji K-4 na dystansie 500 metrów i 1000 metrów (partnerami byli: Daniel Wełna, Grzegorz Kołtan, Henryk Budzicz),
- srebrny
- w roku 1979 w konkurencji K-4 na dystansie 1000 metrów (partnerami byli: Grzegorz Kołtan, Grzegorz Śledziewski, Daniel Wełna)
- w roku 1981 w konkurencji K-4 na dystansie 10000 metrów (partnerami byli: Andrzej Klimaszewski, Zdzisław Szubski, Leszek Jamroziński),
- brązowy
- w roku 1974 w sztafecie K-1 4 x 500 metrów (partnerami byli: Kazimierz Górecki, Andrzej Matysiak, Grzegorz Śledziewski) oraz w konkurencji K-4 na dystansie 10000 metrów (partnerami byli:Kazimierz Górecki, Grzegorz Kołtan, Andrzej Matysiak),
- w roku 1978 w konkurencji K-4 na dystansie 500 metrów (partnerami byli: Henryk Budzicz, Grzegorz Kołtan, Daniel Wełna),
- w roku 1979 w konkurencji K-4 na dystansie 500 metrów (partnerami byli: Grzegorz Kołtan, Grzegorz Śledziewski, Daniel Wełna),
- w roku 1983 w konkurencji K-4 na dystansie 10000 metrów (partnerami byli: Andrzej Klimaszewski, Ireneusz Ciurzyński, Krzysztof Szczepański.
Był finalistą mistrzostw świata w roku:
- 1971 - 4. miejsce w sztafecie K-1 4 x 500 metrów,
- 1973 - 4. miejsce w sztafecie K-1 4 x 500 metrów, 6. miejsce w K-4 na dystansie 1000 metrów,
- 1974 - 4. miejsce w K-1 na dystansie 1000 metrów,
- 1978 - 7. miejsce w K-4 na dystansie 1000 metrów.
Na igrzyskach olimpijskich w roku 1976 w Montrealu wystartował w konkurencji K-2 na dystansie 500 metrów (partnerem był Grzegorz Śledziewski) gdzie polska osada odpadła w półfinale oraz w konkurencji K-4 na dystansie 1000 metrów (partnerami byli: Henryk Budzicz, Kazimierz Górecki, Grzegorz Kołtan). Polska osada zajęła 5. miejsce.
Na igrzyskach olimpijskich w roku 1980 w Moskwie wystartował w konkurencji K-4 na dystansie 1000 metrów (partnerami byli: Daniel Wełna, Grzegorz Śledziewski, Grzegorz Kołtan). Polska osada zajęła 4. miejsce.
Po zakończeniu kariery sportowej podjął pracę trenera. W latach 1997-2001 był trenerem kadry Polski juniorów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jacek Pałuba, ''Robił to, co lubił'', w: ''IKS Poznański Informator Kulturalny, Sportowy i Turystyczny'' nr 6/2020, s. 62, ISSN 1231-9139
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polski Komitet Olimpijski: Ryszard Oborski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (pol.).
- Ryszard Oborski Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-20] (ang.).
- Polski Związek Kajakowy - Medaliści MŚ [online], pzkaj.pl [dostęp 2011-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-10] (pol.).