Rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920

Rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920
Ilustracja
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1920
Antwerpia
Miejsce

Stadion Olimpijski

Data

5 września 1920

Liczba konkurencji

1

Liczba zawodników

30

Rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920 było trzecią edycją olimpijskich zawodów w rugby union w historii, a do rywalizacji przystąpiły ostatecznie dwa zespoły. Jedyne spotkanie rozegrane zostało 5 września 1920 roku na głównej arenie igrzysk, Stadionie Olimpijskim, a wyraźne zwycięstwo nad faworyzowanymi Francuzami odnieśli reprezentanci Stanów Zjednoczonych.

Tło zawodów[edytuj | edytuj kod]

Kongres Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, który odbył się w Paryżu w czerwcu 1914 roku, wprowadził zmiany w programie igrzysk olimpijskich. Prócz sportów obowiązkowych organizatorzy otrzymali możliwość wprowadzenia do niego dyscyplin nieobowiązkowych spośród piłki nożnej, rugby, hokeja na trawie i lodzie, łucznictwa, golfa, łyżwiarstwa i narciarstwa[1]. Komitet organizacyjny VII Igrzysk zdecydował zatem o dodaniu turnieju rugby do programu tych zawodów[2].

Idea wysłania reprezentacji USA na igrzyska pojawiła się po udanym tournée uniwersyteckiego zespołu z Berkeley po Kolumbii Brytyjskiej. United States Olympic Committee usankcjonował ten zamysł odmawiając jednocześnie przekazania funduszy. Finansowanie wyprawy oraz selekcję zawodników pozostawiono zatem California Rugby Union pod przewodnictwem Harry’ego Maloneya. Reprezentanci zostali wybrani z grona czterdziestu dwóch graczy w trzech wewnątrzgrupowych meczach sparingowych. Aby zebrać potrzebne fundusze, organizowano mecze baseballa, potańcówki oraz zbiórki pieniędzy[3][4]. Skład zespołu został podany w połowie lipca 1920 roku[5], natomiast zawodnicy wyruszyli do Europy na wojskowym transportowcu SS Sherman na początku sierpnia 1920 roku[6][3].

Zespoły z Wysp Brytyjskich nie przyjęły zaproszenia z uwagi na fakt, iż zaplanowany wrześniowy termin zawodów przypadał zbyt wcześnie w ich sezonie, by móc wystawić silną drużynę, mogącą rywalizować z najlepszymi. Rumunia i Czechosłowacja wycofały się natomiast tuż przed turniejem[3][7][4], rozegrano zatem tylko jeden mecz – pomiędzy USA i Francją[8][9]. Drużyny reprezentujące te dwa państwa spotkały się rok wcześniej podczas Inter-Allied Games[3][8].

Zgodnie z ówczesnymi zasadami gry podczas tych zawodów podwyższenie warte były dwa punkty, dropgol cztery, zaś przyłożenie oraz inne kopy na bramkę trzy[10]. Reprezentacja USA złożona była w większości ze studentów kalifornijskich uniwersytetów Santa Clara, Berkeley i Stanford[4], zawodnicy francuscy związani byli natomiast z paryskimi klubami Racing Club de France, Club athlétique des sports généraux, Olympique i Sporting club universitaire de France[8]. Amerykanie zaskoczyli faworyzowanych Francuzów animuszem w ataku oraz precyzją gry obronnej zwyciężając ostatecznie 8–0[7][4]. Po turnieju olimpijskim amerykański zespół rozegrał jeszcze we Francji cztery spotkania na przełomie września i października, trzykrotnie wygrał z regionalnymi drużynami, uległ jednak francuskiej reprezentacji 5–14[8][4].

Finał[edytuj | edytuj kod]

Mecz rozpoczął się o godzinie siedemnastej, a pomimo padającego deszczu na stadionie zjawiło się około dwudziestu tysięcy widzów. Na naradzie Amerykanie postanowili z uwagi na panujące warunki pogodowe skupić się na grze formacją młyna. Francuzi postawili natomiast na grę zorientowaną na szybkich zawodników formacji ataku, jednak plany pokrzyżowały im mokre i śliskie boisko oraz piłka. Pierwsza połowa spotkania zakończyła się zatem bezpunktowym remisem. W połowie drugiej części meczu formacja młyna USA przeniosła grę pod słupy rywali, piłka trafiła następnie do Dinka Templetona, który celnym kopem zdobył trzy punkty. Pod koniec spotkania po błędzie francuskiego łącznika ataku przyłożenie zdobył Lou Hunter. Zostało ono podwyższone ustalając wynik spotkania na 8–0[8][3][7].

5 września 1920
17:00
Francja  0 – 8  Stany Zjednoczone Stadion Olimpijski, Antwerpia
(0–0)
Relacja
Punkty: Dink Templeton 5, Lou Hunter 3


Medaliści[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja złoto Złoto srebro Srebro brąz Brąz
Rugby union  Stany Zjednoczone  Francja

Składy[edytuj | edytuj kod]

Zespół USA
 Stany Zjednoczone  Francja

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Official Report, s. 33
  2. Official Report, s. 36
  3. a b c d e 1920 Rugby: Cal's First Olympic Gold Medalists. californiagoldenblogs.com. [dostęp 2014-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-26)]. (ang.).
  4. a b c d e 1920 Antwerp Olympics. rugbyfootballhistory.com. [dostęp 2014-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-23)]. (ang.).
  5. American Olympic Rugby Team Named. „The New York Times”, June 18, 1920. [zarchiwizowane z adresu 2016-02-11]. (ang.). 
  6. Sail for Olympics today. „The New York Times”, August 5, 1920. [zarchiwizowane z adresu 2016-02-11]. (ang.). 
  7. a b c Rugby in the Olympics: History. irb.com. [dostęp 2014-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)]. (ang.).
  8. a b c d e Rugby at the 1920 Antwerpen Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2014-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-21)]. (ang.).
  9. Official Report, s. 152
  10. Scoring through the ages. rugbyfootballhistory.com. [dostęp 2014-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-02)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]