Rudolf Breslauer

Rudolf Breslauer
Edward Wrocławski
Rudolf Wrocławski
Imię i nazwisko przy narodzeniu

Rudolf Breslauer

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1911
Katowice

Data śmierci

23 stycznia 1999

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga polska
1927–1933 Śląski KM Katowice
1934–1939 SKM Sosnowiec
1946–1954 Pogoń Katowice

Rudolf Breslauer, później Edward Wrocławski i Rudolf Wrocławski (ur. 16 kwietnia 1911 w Katowicach, zm. 23 stycznia 1999) – polski żużlowiec i kierowca wyścigowy.

Jeden z pionierów sportu żużlowego w Polsce. Zwyciężył w pierwszych indywidualnych mistrzostwach Polski w 1932 r. w Mysłowicach, triumfując w klasach 350 ccm i 500 ccm. W mistrzostwach Polski startował jeszcze dwukrotnie, w 1933 r. w Mysłowicach zakwalifikował się biegu finałowego, ale w nim nie wystąpił, natomiast w 1935 r. w Bydgoszczy w biegu finałowych zanotował defekt i został sklasyfikowany na V miejscu.

Po II wojnie światowej zmienił nazwisko na Edward Wrocławski. W 1948 r. w Warszawie (na stadionie Skry przy ul. Wawelskiej) reprezentował Polskę w meczu międzypaństwowym z Czechosłowacją (wygranym przez Polaków 75:73), w którym zdobył 9 punktów[1].

Reprezentował Śląski Klub Motocyklistów (1927–1933), SKM Sosnowiec (1934–1939) oraz Pogoń Katowice (1946–1954).

Po zakończeniu kariery żużlowej startował w wyścigach samochodowych pod nazwiskiem Rudolf Wrocławski, w 1959 r. zdobywając tytuł mistrza Polski[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Polska-Czechosłowacja 75:73 w wyścigach motocyklowych na żużlu, Życie Warszawy nr 267/48, 27 września 1948.
  2. Robert Steć: Polskie samochody wyścigowe. Opole: Studio conTEXT, 2011, s. 34-37. ISBN 978-83-930306-4-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]