Rossi X-ray Timing Explorer

Rossi X-ray Timing Explorer
Ilustracja
Inne nazwy

RXTE, Explorer 69

Indeks COSPAR

1995-074A

Zaangażowani

NASA

Rakieta nośna

Delta II

Miejsce startu

Cape Canaveral Air Force Station, USA

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

565 km[1]

Apogeum

583 km[1]

Okres obiegu

96,1 min[1]

Nachylenie

23°[1]

Czas trwania
Początek misji

30 grudnia 1995 13:48 UTC

Koniec misji

5 stycznia 2012

Wymiary
Masa całkowita

3200 kg

Rossi X-ray Timing Explorer (RXTE) – sztuczny satelita należący do programu Explorer, przeznaczony do obserwacji nieba w zakresie promieniowania rentgenowskiego, wystrzelony przez NASA 30 grudnia 1995 z Przylądka Canaveral na Florydzie.

Jego nazwa upamiętnia astronoma Bruno Rossiego, jednego z pionierów astronomii rentgenowskiej. Satelita ten służył do badania kosmosu w zakresie wysokich energii, obserwując przede wszystkim układy podwójne gwiazd z czarnymi dziurami i gwiazdami neutronowymi oraz pulsary i berstery rentgenowskie, a także aktywne jądra galaktyk i tło rentgenowskie.

Na pokładzie satelity znajdują się trzy instrumenty badawcze:

  • PCA (Proportional Counter Array) jest macierzą złożoną z pięciu liczników proporcjonalnych, o całkowitej powierzchni 6500 cm2. Zakres energii detektora to 2 – 60 keV, zaś rozdzielczość energetyczna na 6 keV wynosi 18%.
  • ASM (All Sky Monitor) to detektor złożony z trzech kamer, o całkowitej powierzchni zbierającej 90 cm2, działający w zakresie energii 2 – 10 keV.
  • HEXTE (High Energy X-ray Timing Experiment) składa się z ośmiu liczników scyntylacyjnych i działał w zakresie 15 – 250 keV, z rozdzielczością energetyczną 15% na 60 keV.

Obserwacje zebrane przez RXTE przyczyniły się do badania oscylacji w krzywych blasku dysków akrecyjnych np. mikrokwazara GRS 1915+105[2]. Na ich podstawie rozwiązano również zagadkę pochodzenia tła rentgenowskiego w Galaktyce w zakresie 6- 7 keV, za które odpowiadają prawdopodobnie akreujące białe karły oraz gwiazdy o dużej aktywności koronalnej[3].

Satelita został wyłączony 5 stycznia 2012.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Mark Wade: XTE. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).
  2. T. Belloni et al.. High-frequency quasi-periodic oscillations from GRS 1915+105 in its C state. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 369 (1), s. 305-310, czerwiec 2006. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2006.10286.x. (ang.). 
  3. M. Revnivtsev et al.. Discrete sources as the origin of the Galactic X-ray ridge emission. „Nature”. 458 (7242), s. 1142-1144, 2009-04-30. DOI: 10.1038/nature07946. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]