Rondo Romana Dmowskiego w Warszawie

Rondo Romana Dmowskiego w Warszawie
Śródmieście
Ilustracja
Widok na rondo z powietrza, od strony zachodniej (2022)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rondo Romana Dmowskiego w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Rondo Romana Dmowskiego w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rondo Romana Dmowskiego w Warszawie”
Ziemia52°13′47,5″N 21°00′42,3″E/52,229861 21,011750
Multimedia w Wikimedia Commons
Skrzyżowanie Alej Jerozolimskich i ul. Marszałkowskiej w 1954 roku
Rondo Dmowskiego, widoczne nieistniejące budynki rotundy PKO i Universalu

Rondo Romana Dmowskiego – rondo w śródmieściu Warszawy, na skrzyżowaniu Alej Jerozolimskich i ul. Marszałkowskiej.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Rondo położone jest na styku ulic:

Rondo zostało oddane do użytku 30 grudnia 1970, po zakończeniu przebudowy skrzyżowania obu ulic[1]. 29 kwietnia 1971 pod rondem otwarto podziemne przejście dla pieszych[2].

Średnica ronda wynosi ok. 90 metrów. Jest to klasyczne czterowlotowe rondo z okrągłą wyspą centralną. Na wyspie krzyżują się linie tramwajowe (tylko krzyżówka, bez możliwości skrętu). Rondo wyposażone jest w sygnalizację świetlną. Pod rondem znajdują się podziemne przejścia dla pieszych z galerią handlową oraz wyjściem, poprzez niewielki placyk (tzw. Patelnię), do stacji metra Centrum. W odległości 250 metrów mieszczą się wejścia na dworzec kolejowy Warszawa Śródmieście.

Jest to jedno z najbardziej ruchliwych i zatłoczonych miejsc w Warszawie. Z badań wynika, że w 2017 w porannym szczycie komunikacyjnym przez rondo przejeżdżało 7 tysięcy samochodów na godzinę, zaś po południu 6,6 tysiąca na godzinę. Ruch pieszy w tym miejscu wynosił odpowiednio 14 tysięcy osób na godzinę i 22 tysiące osób na godzinę[3].

W 1995 Rada Warszawy nadała rondu imię Romana Dmowskiego[4].

Od 2011 z tego miejsca wyrusza organizowany co roku Marsz Niepodległości[5].

W 2022 zakończyła się budowa przejść dla pieszych i przejazdów dla rowerzystów w pobliżu ronda, w ciągu ulic Widok, Parkingowej, Nowogrodzkiej i Poznańskiej[6], zapowiadana przez władze miejskie od 2014[7][8].

Plany przebudowy[edytuj | edytuj kod]

Sporządzony przez władze Warszawy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego rejonu Ściany Wschodniej, obejmujący rondo Dmowskiego, przewidywał jego przekształcenie w zwykłe skrzyżowanie z naziemnymi przejściami dla pieszych[9], dzięki czemu w narożnikach będą mogły powstać nowe budynki. Na skrzyżowaniu przywrócone zostaną tory dla tramwajów skręcających z Alej Jerozolimskich w ul. Marszałkowską, a ta ostatnia ma zostać zwężona do dwóch pasów ruchu[10]. Wobec takich planów środowiska narodowe rozpoczęły starania o uczczenie Romana Dmowskiego w innym miejscu[5]. Rondo ma zostać zlikwidowane i zastąpione skrzyżowaniem w czasie przebudowy tunelu linii średnicowej i zwężenia jezdni Alej Jerozolimskich, zaplanowanego na lata 2027–2028[11][12].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 XI 1970 – 28 II 1971. „Kronika Warszawy”. 3 (7), s. 128, 1971. 
  2. ↑ Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984, s. strony nienumerowane (Kronika odbudowy, budowy i rozbudowy 1945−1982). ISBN 83-213-2993-4.
  3. ↑ Miasto zrobi przejścia naziemne przy rondzie Dmowskiego. To miał być przełom, ale nie tak miało być?. warszawa.wyborcza.pl, 2018-01-04. [dostęp 2018-01-05].
  4. ↑ Strajk Kobiet walczy z polskimi symbolami narodowymi, FRONDA.PL, 0 [dostęp 2022-06-09] (pol.).
  5. ↑ a b Jacek Różalski. Rondo dla Dmowskiego?. „Gazeta Wyborcza - Gazeta Stołeczna”, s. 3, 2015-11-30. [dostęp 2016-04-30]. 
  6. ↑ Warszawa: Przejścia naziemne w rejonie ronda Dmowskiego otwarte [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2022-06-09] (pol.).
  7. ↑ Jakub Dybalski: Warszawa. Ratusz jednak obiecuje pasy na rondzie Dmowskiego już w tym roku. transport-publiczny.pl, 2014-03-15. [dostęp 2018-01-05].
  8. ↑ Jarosław Osowski: Kolejny rok bez zebr w centrum. Przejścia i przejazdy rowerowe w 2019 r.. warszawa.wyborcza.pl, 2018-01-04. [dostęp 2018-01-05].
  9. ↑ Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego okolic tzw. Ściany Wschodniej (Śródmieście) – wyłożenie. Biuletyn Informacji Publicznej m.st. Warszawy, 2015-11-06. [dostęp 2016-04-27].
  10. ↑ Jarosław Osowski. Centrum dla pieszych i cyklistów. „Gazeta Stołeczna”, s. 1, 17–18 grudnia 2016. 
  11. ↑ Michał Wojtczuk: Rondo de Gaulle’a do likwidacji. Co w takim razie z palmą?. [w:] Gazeta Stołeczna [on-line]. s. 25 maja 2021. [dostęp 2021-05-26].
  12. ↑ Nowe Centrum Warszawy: Zielone Aleje Jerozolimskie. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 20 maja 2021. [dostęp 2021-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-26)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rondo_Romana_Dmowskiego_w_Warszawie&oldid=71402560”