Rondo ONZ w Warszawie

Rondo ONZ w Warszawie
Śródmieście, Wola
Ilustracja
Rondo ONZ, widok w kierunku południowo-wschodnim (2022)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Rondo ONZ w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Rondo ONZ w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rondo ONZ w Warszawie”
Ziemia52°13′59,3″N 20°59′53,7″E/52,233139 20,998250
Rondo ONZ w latach 60. XX wieku
Zabudowa północno-zachodniej pierzei ronda, widoczna kamienica Lejba Osnosa
Rondo widziane z wieżowca Q22. Film przyspieszony 32 razy.

Rondo ONZrondo w dzielnicach Śródmieście i Wola w Warszawie.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Do ronda dochodzą i odchodzą ulice:

Jest to klasyczne rondo-skrzyżowanie z wyspą centralną z czterema wlotami ulic, wyposażone w sygnalizację świetlną, naziemne przejścia dla pieszych i przejazdy rowerowe oraz przejście podziemne zintegrowane ze stacją metra Rondo ONZ i przystankami tramwajowymi we wszystkich relacjach. Torowiska tramwajowe przecinają wyspę centralną ronda z trzech kierunków (z wyjątkiem kierunku wschodniego od ul. Świętokrzyskiej). Ponadto, przy rondzie znajduje się zespół przystanków autobusowych obsługujących linie dzienne i nocne.

Do 2014 utrudnieniem był fakt, iż ulica Prosta za rondem stawała się jednojezdniowa i przecinała torowisko tramwajowe. Poszerzenie ulicy Prostej i wschodnich wlotów ronda odbyło się w ramach budowy drugiej linii metra.[1]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Do II wojny światowej ulica Świętokrzyska dochodziła jedynie do ulicy Bagno[2]. W 1955 roku przedłużono ją do ulicy Juliana Marchlewskiego[2] (obecnie aleja Jana Pawła II).

Skrzyżowanie to stało się czterokierunkowe 4 grudnia 1963 roku, kiedy do tego miejsca przebito przedłużenie ulicy Kasprzakaulicę Prostą[3]. Tym samym zrealizowano jedną z dwóch ważnych miejskich arterii komunikacyjnych o kierunku wschód-zachód (drugą była trasa W-Z). Arteria miała stać się częścią planowanej trasy mostowej z mostem Świętokrzyskim[4][2] (powstała ponad 30 lat później).

Rondo oddano do użytku 5 października 1965 roku[5]. Nazwa, nadana w październiku 1986[6], upamiętnia Organizację Narodów Zjednoczonych.

W 2015 roku otwarto znajdującą się pod rondem stację linii M2 metra warszawskiego Rondo ONZ[7].

Ostatnimi reliktami przedwojennej zabudowy znajdującymi się przy rondzie są kamienica Lejba Osnosa (ul. Twarda 28) oraz kamienica przy ul. Ciepłej 3[8].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyprostowali Prostą [online], www.se.pl [dostęp 2022-05-06].
  2. a b c Warszawa. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1966, s. 137.
  3. Warszawa. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1966, s. 25.
  4. Warszawa. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1966, s. 40.
  5. Warszawa. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1966, s. 26.
  6. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 402. ISBN 83-86619-97X.
  7. Rocznica otwarcia centralnego odcinka II linii metra - Metro [online], metro.waw.pl [dostęp 2022-05-06].
  8. Michał Wojtczuk. Wieża wchłonie kamienice. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 22 czerwca 2015. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]