Rodzina książęca von Ratibor und Corvey
 | |
| Tytuły | Herzog von Ratibor, Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst |
|---|---|
| Założyciel | |
| Obecna głowa | |
| Rok założenia | |
| Pochodzenie etniczne | niemieckie |
| Dynastia macierzysta | |
Rodzina książęca von Ratibor und Corvey – boczna linia rodu Hohenlohe-Schillingsfürst wywodzącego się z niemieckiego arystokratycznego rodu Hohenlohe.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Oba małżeństwa landgrafa Wiktora Amadeusza von Hessen-Rothenburg były bezdzietne, dlatego za namową drugiej żony, Elżbiety zu Hohenlohe-Langenburg przekazał swój majątek jej dwóm siostrzeńcom – Wiktorowi i Klodwigowi, książętom zu Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst. Wiktor jako pierworodny syn otrzymał księstwo raciborskie i sekularyzowane opactwo Corvey, natomiast Klodwig majątek w Hesji[1][2].
15 października 1840 Wiktor złożył hołd królowi pruskiemu, Fryderykowi Wilhelmowi IV, który nadał mu godność książęcą[1][2][3]. Wiktor I miał prawo od tej pory tytułować się jako książę von Ratibor i książę von Corvey, a jego pełne nazwisko brzmiało: Wiktor I Maurycy Karol Franciszek 1. Herzog von Ratibor und 1. Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst[2][3][4]. 19 kwietnia 1845 poślubił księżniczkę Amélie zu Fürstenberg[4]. Pod koniec panowania Wiktora I majątek książąt raciborskich stanowiło opactwo w Corvey, a także grunty w powiatach raciborskim, rybnickim, gliwickim i oleskim o łącznej powierzchni ponad 32,5 tys. hektarów. Za sprawą pierwszego księcia raciborskiego siedzibą rodu stało się byłe opactwo cystersów w Rudach[3]. Dziedzictwo Wiktora przekształcone zostało w ordynację, która od tej pory stanowiła niezbywalny i niepodzielny majątek rodowy. W całości przechodził on na jednego spadkobiercę, zazwyczaj pierworodnego syna. 30 stycznia 1893 zmarł Wiktor I Maurycy, a nowym księciem von Ratibor został Wiktor II Amadeusz[5].
Wiktor II Amadeusz został drugim księciem von Ratibor w wieku 46 lat, a jego pełne nazwisko brzmiało: Wiktor II Amadeusz 2. Herzog von Ratibor und 2. Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst. Po małżeństwie z hrabianką Marią von Breunner-Enkevoirth, które zostało zawarte 19 czerwca 1877, Wiktor II uzyskał prawo przyjęcia dla swoich następców nazwiska swojej żony, Breunner-Enkevoirth[5][4]. W związku z tym faktem następcy Wiktora II mieli możliwość dziedziczenia majątków tego rodu w Austrii, w tym zamku Grafenegg. 8 czerwca 1910 córka Wiktora, Agata Karolina poślubiła księcia pruskiego z dynastii Hohenzollernów, Fryderyka Wilhelma[4]. Wiktor II zmarł 9 sierpnia 1923, a kolejnym księciem został Wiktor III August[5].
Wiktor III August został trzecim księciem von Ratibor w wieku 44 lat, a jego pełne nazwisko brzmiało: Wiktor III August Maria 3.Herzog von Ratibor, 3. Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst-Breunner-Enkevoirth. 19 listopada 1910 poślubił księżnę Elżbietą zu Öttingen-Öttingen und Öttingen-Spielberg[4]. 12 lutego 1916 urodził im się syn pierworodny, Wiktor IV Albrecht[5][4]. Spośród sześciorga dzieci mieli jeszcze jednego syna, urodzonego 23 października 1920 Franciszka I Albrechta[5]. W 1926 Franciszek I został adoptowany przez swoją ciotkę Klementynę von Metternich-Sándor, która nie doczekała się własnych dzieci. W ten oto sposób Franciszek, który nie był pierworodnym Wiktora III dziedziczył dobra w Austrii i na Węgrzech po ciotce. Franciszek przyjął także nazwisko po ciotce[6].
18 września 1939 pod Modlinem zginął książę następca, Wiktor IV. W związku z tym po śmierci Wiktora III, 11 listopada 1945, kolejnym księciem został książę Franciszek[6]. Franciszek I stał się czwartym księciem von Ratibor w wieku 25 lat, a jego pełne nazwisko brzmiało Franciszek I Albrecht Maksymilian Wolfgang Józef Tadeusz Maria Metternich-Sándor 4.Herzog von Ratibor, 4. Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst-Breunner-Enkevoirth[4][6]. 2 października 1962 poślubił hrabiankę Izabellę zu Salm-Reifferscheidt-Krautheim und Dyck. Franciszek I zmarł 25 czerwca 2009, a kolejnym księciem został jego pierworodny syn, Wiktor V Marcin[4].
Wiktor V Marcin został piątym księciem von Ratibor w wieku 45 lat, a jego pełne nazwisko brzmi: Viktor V Martin Metternich-Sándor 5. Herzog von Ratibor, 5. Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst-Breunner-Enkevoirth[4].
Tytulatura[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Herzog von Ratibor und Fürst von Corvey przysługiwał jedynie pierworodnemu synowi, pozostali mogli się tytułować Prinz von Ratibor und Corvey, a córki Prinzessin von Ratibor und Corvey[2][3][5]. Książę, któremu przysługiwał tytuł Herzog von Ratibor mógł także posługiwać się intytulacją Wasza Książęca Mość (niem. Seine Durchlaucht)[2][3]. Również w wyniku ożenku kolejnym książętom raciborskim dodawano kolejne człony nazwisk po kądzieli[3]. W rodzinie książęcej von Ratibor pierworodny syn otrzymywał zawsze imię Wiktor i był także księciem następcą (niem. Erbprinz). Po śmierci panującego księcia książę następca otrzymywał tytuły Herzog von Ratibor i Fürst von Corvey[5].
Książęta von Ratibor und Corvey[edytuj | edytuj kod]
| Okres panowania | Imię księcia | Portret księcia | Rodzice | Data i miejsce urodzin | Data i miejsce śmierci | Informacje dodatkowe |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 15 października 1840 – 30 stycznia 1893 | Wiktor I Maurycy Karol Franciszek 1. Herzog von Ratibor, 1. Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst |  | Franciszek Józef Karol Konrad zu Hohenlohe-Schillingsfürst, Konstancja zu Hohenlohe-Langenburg | 10 lutego 1818 w Langenburgu | 30 stycznia 1893 w Rudach | Poślubił 19 kwietnia 1845 w Donaueschingen księżną Amélie zu Fürstenberg |
| 30 stycznia 1893 – 9 sierpnia 1923 | Wiktor II Amadeusz 2. Herzog von Ratibor, 2.Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst |  | Wiktor I Maurycy, Amélie zu Fürstenberg | 6 września 1847 w Rudach | 9 sierpnia 1923 w Corvey | Poślubił 19 czerwca 1877 w Wiedniu hrabinę Marię von Breunner-Enkevoirth |
| 9 sierpnia 1923 – 11 listopada 1945 | Wiktor III August Maria 3.Herzog von Ratibor, 3.Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst-Breunner-Enkevoirth |  | Wiktor II Amadeusz, Maria von Breunner-Enkevoirth | 2 lutego 1879 w Rudach | 11 listopada 1945 w Corvey | Poślubił 19 listopada 1910 w Monachium księżną Elżbietę zu Öttingen-Öttingen und Öttingen-Spielberg |
| 5 listopada 1920 – 25 czerwca 2009 | Franciszek I Albrecht Maksymilian Wolfgang Józef Tadeusz Maria Metternich-Sándor 4.Herzog von Ratibor, 4.Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingfűrst-Breunner-Enkervoith |  | Wiktor III August, Elżbieta zu Öttingen-Öttingen und Öttingen-Spielberg | 5 listopada 1920 w Raciborzu | 25 czerwca 2009 w Cetonie | Poślubił 2 października 1962 w Nadrenii hrabinę Izabellę zu Salm-Reifferscheidt-Krautheim und Dyck |
| 25 czerwca 2009 – obecnie | Wiktor V Marcin Metternich-Sándor 5.Herzog von Ratibor, 5.Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst-Breunner-Enkervoith | Franciszek I Albrecht, Izabella zu Salm-Reifferscheidt-Krautheim und Dyck | 28 marca 1964 w Wiedniu | Poślubił 15 maja 1998 w Heiligenkreuz Aleksandrę von Wohlgemuth |
Genealogia[edytuj | edytuj kod]
| Konstancja zu Hohenlohe-Langenburg (1792–1847) | Franciszek Józef zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1787–1841) | Eliza Adeljada zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1831–1920) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Teresa Amelia zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1816–1891) | Amelia zu Fürstenberg (1821–1899) | Wiktor I Maurycy von Ratibor (1818-1893) | Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1819–1901) | Filip Ernest zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1820–1845) | Amelia Adelajda zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1821–1902) | Gustaw Adolf zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1823–1896) | Józef zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1824–1827) | Konstantyn Wiktor zu Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst (1828–1896) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Amelia (1846–1847) | Elżbieta (1851–1928) | Franciszek (1849–1925) | Maria Agnieszka zu Solms-Baruth (1856–1941) | Egon Maurycy (1853–1896) | Leopoldyna von Lobkowicz (1867–1936) | Ernest (1857–1891) | Ernestina Arborio di Gattinara (1866–1934) | Karol Egon (1873–1945) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Maria Breunner-Enkevoirth (1856–1929) | Wiktor II Amadeusz von Ratibor (1847–1923) | Maria (1854–1928) | Maria-Amelia (1888–1956) | Rudolf Alojzy Hoyos (1863–1940) | Egon (1886–1939) | Franciszka Grimaud d'Orsay (1857–1919) | Maksymilian Karol (1856–1924) | Małgorzata (1863–1940) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Maria Gabriela zu Windisch-Grätz (1898–1992) | Hans Konstantyn (1882–1948) | Agata Karolina (1888–1960) | Friedrich Wilhelm Wiktor Hohenzollern (1880–1925) | Luiza (1893–1893) | Maurycy Franciszek (1890–1972) | Elżebieta Puschner (1898–1968) | Maria Teresa (1896–1966) | Hugo von Reischach (??–1934) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wiktor IV Albrecht von Ratibor (1916–1939) | Małgorzata Eleonora (1894–1973) | Wiktor III August von Ratibor (1879–1945) | Elżbieta zu Öttingen-Öttingen und Öttingen-Spielberg (1896–1976) | Aleksander (1894–1915) | Elżbieta (1922) | Ernest Zobel (1917–1972) | Henry Leonhard (1903–??) | Francisco Lopez de Carrizosa y Girona (1896–1938) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Edmondo Lasalle y Garcia Mayen (??–1975) | Maria Agata (1911–1971) rozwód w 1951 | Zofia Agata (1912–1981) | Friedrich III Leopold Praschma (1900–2000) | Adela von Caro (1899–1974) rozwód w 1925 | Ernest Paweł (1891–1947) | Consuelo Eyre (1909–1985) | Wiktoria Luiza (1893–1982) | José Elduayen y Ximenez de Sandoval (1893–1954) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Assunta Calice (1977)> | Eleonora Maria (1914–1993) | Klementyna Gabriela (1918) rozwód w 1948 | Anton von Croÿ (1909–1976)</small | Fernando José Kreis-Ghana (1954) | Egon Maria (1923–1989) | Irmela Leutrum von Ertringen (1937) | Małgorzata Maria (1894–1940) | Maksymilian von Galen (1892–1960) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Filip Stanisław (1976) | Franciszek I Albrecht von Ratibor (1920–2009) | Izabella zu Salm-Reifferscheidt-Krautheim und Dyck (1939) | Stefan Aloysius (1968) | Andrea Huberta (1960) | Mikołaj Aleksander (1962) | Jeanette Kraehe (1966) | Elżbieta Karolina (1895–1962) | Ernest von Wolkenstein (1879–1955) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Anna-Christine von Oswald (1973) | Benedykt Krystian (1971) | Tassilo Ferdynand (1965) | Clarissa zu Törring-Jettenbach (1965) | Aleksander Maria (1965) | Simone Engelke (1973) | Karolina Marcella (2002) | Maria Luiza (2000) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lupus Franziskus (2003) | Wiktor V Marcin von Ratibor (1964) | Alexandra von Wohlgemuth (1969) | Karolina Margita (2000) | Grzegorz (2002) | Wit (2004) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Cecylia (2000) | Anna Klementyna (2002) | Wiktor (2004) | Hugo (2007) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Muzyczne pejzaże pogranicza polsko-czeskiego. Krzanowice-Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2005, s. 17. ISBN 83-89802-07-4.
- ↑ a b c d e Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008, s. 33. ISBN 978-83-89802-73-6.
- ↑ a b c d e f Muzyczne pejzaże pogranicza polsko-czeskiego. Krzanowice-Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2005, s. 18. ISBN 83-89802-07-4.
- ↑ a b c d e f g h i Genealogia rodziny książęcej von Ratibor und Corvey. [dostęp 2010-11-03]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008, s. 34. ISBN 978-83-89802-73-6.
- ↑ a b c Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008, s. 35. ISBN 978-83-89802-73-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008, s. 33-36, 40-41. ISBN 978-83-89802-73-6.
- Muzyczne pejzaże pogranicza polsko-czeskiego. Krzanowice-Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2005, s. 17-21. ISBN 83-89802-07-4.
- Członkowie rodziny książęcej von Ratibor und Corvey. [dostęp 2010-11-03]. (ang.).
- Genealogia rodziny książęcej von Ratibor und Corvey. [dostęp 2010-11-03]. (ang.).
- Genealogia rodziny książęcej von Ratibor und Corvey. [dostęp 2010-11-03]. (ang.).