Robin Haase
_(9408885299).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1987 |
| Wzrost | 191 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2005 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | Raymond Knaap |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 2 |
| Najwyżej w rankingu | 33 (30 lipca 2012) |
| Australian Open | 3R (2011) |
| Roland Garros | 2R (2011–2014, 2017) |
| Wimbledon | 3R (2011) |
| US Open | 2R (2011, 2015, 2018) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 7 |
| Najwyżej w rankingu | 29 (22 maja 2023) |
| Australian Open | F (2013) |
| Roland Garros | 3R (2014, 2019, 2021) |
| Wimbledon | QF (2018) |
| US Open | QF (2017) |
Robin Haase (ur. 6 kwietnia 1987 w Hadze) – holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W gronie profesjonalistów od 2005 roku.
Występując jako zawodowiec w grze pojedynczej Haase wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour. Na początku sierpnia 2011 roku Holender wygrał rozgrywki rangi ATP World Tour w Kitzbühel. W pojedynku finałowym pokonał Alberta Montañésa. Rok później obronił tytuł, zwyciężając w finale z Philippem Kohlschreiberem. Ponadto Haase jest finalistą 3 turniejów ATP Tour.
W grze podwójnej największym osiągnięciem Haase jest awans w styczniu 2013 roku do finału wielkoszlemowego Australian Open po wyeliminowaniu w parze z Igorem Sijslingiem m.in. debla Marcel Granollers–Marc López[1]. Finałowe spotkanie przegrali 3:6, 4:6 z bliźniakami Bobem i Mikiem Bryanami. Holender wygrał łącznie 8 tytułów deblowych i przegrał 12 finałów, wliczając w to finał Australian Open.
Od roku 2006 Haase reprezentuje Holandię w Pucharze Davisa. Do marca 2022 roku rozegrał 67 meczów – w singlu wygrał 32 pojedynki i 10 w grze podwójnej.
W 2012 i 2016 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich[2]. Odpadał w 1 rundzie zawodów singlowych i deblowych. W deblu w obu edycjach startował wspólnie z Jean-Julienem Rojerem.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 33. miejsce (30 lipca 2012), a rankingu deblistów na 29. pozycji (22 maja 2023).
Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–3)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 6 sierpnia 2011 | Kitzbühel | Ceglana |  Albert Montañés | 6:4, 4:6, 6:1 |
| Zwycięzca | 2. | 28 lipca 2012 | Kitzbühel | Ceglana |  Philipp Kohlschreiber | 6:7(2), 6:3, 6:2 |
| Finalista | 1. | 28 lipca 2013 | Gstaad | Ceglana |  Michaił Jużny | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 20 października 2013 | Wiedeń | Twarda (hala) | Tommy Haas | 3:6, 6:4, 4:6 |
| Finalista | 3. | 24 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana | Feliciano López | 4:6, 5:7 |
Gra podwójna (8–12)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 22 lipca 2007 | Amersfoort | Ceglana |  Rogier Wassen |  Juan Pablo Brzezicki Juan Pablo Guzmán | 2:6, 0:6 |
| Finalista | 2. | 9 stycznia 2011 | Ćennaj | Ceglana |  David Martin |  Mahesh Bhupathi Leander Paes | 2:6, 7:6(3), 7–10 |
| Zwycięzca | 1. | 20 stycznia 2011 | Marsylia | Twarda (hala) |  Ken Skupski |  Julien Benneteau Jo-Wilfried Tsonga | 6:3, 6:7(4), 13–11 |
| Finalista | 3. | 12 czerwca 2011 | Halle | Trawiasta |  Milos Raonic | Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:7(8), 6:3, 9–11 |
| Finalista | 4. | 27 stycznia 2013 | Australian Open | Twarda | Igor Sijsling | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 18 maja 2014 | Rzym | Ceglana | Feliciano López | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 4:6, 6:7(2) |
| Zwycięzca | 2. | 27 lipca 2014 | Gstaad | Ceglana | Andre Begemann |  Rameez Junaid Michal Mertiňák | 6:3, 6:4 |
| Finalista | 6. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana |  Henri Kontinen | Nicolás Almagro Carlos Berlocq | 7:5, 3:6, 9–11 |
| Finalista | 7. | 26 lutego 2017 | Marsylia | Twarda (hala) | Dominic Inglot | Julien Benneteau Nicolas Mahut | 4:6, 7:6(9), 5–10 |
| Zwycięzca | 3. | 6 stycznia 2018 | Pune | Twarda | Matwé Middelkoop | Pierre-Hugues Herbert Gilles Simon | 7:6(5), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 4. | 11 lutego 2018 | Sofia | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop |  Nikola Mektić Alexander Peya | 5:7, 6:4, 10–4 |
| Zwycięzca | 5. | 21 lipca 2018 | Umag | Ceglana | Matwé Middelkoop |  Roman Jebavý Jiří Veselý | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 8. | 5 stycznia 2019 | Doha | Twarda | Matwé Middelkoop |  David Goffin Pierre-Hugues Herbert | 7:5, 4:6, 4–10 |
| Finalista | 9. | 21 kwietnia 2019 | Monte Carlo | Ceglana | Wesley Koolhof | Nikola Mektić Franko Škugor | 7:6(3), 6:7(3), 9–11 |
| Zwycięzca | 6. | 21 lipca 2019 | Umag | Ceglana | Philipp Oswald | Oliver Marach Jürgen Melzer | 7:5, 6:7(2), 14–12 |
| Finalista | 10. | 28 lipca 2019 | Hamburg | Ceglana | Wesley Koolhof | Oliver Marach Jürgen Melzer | 2:6, 6:7(3) |
| Finalista | 11. | 11 sierpnia 2019 | Montreal | Twarda | Wesley Koolhof | Marcel Granollers Horacio Zeballos | 5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 7. | 13 lutego 2022 | Rotterdam | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop |  Lloyd Harris Tim Pütz | 4:6, 7:6(5), 10–5 |
| Finalista | 12. | 24 lipca 2022 | Gstaad | Ceglana | Philipp Oswald |  Tomislav Brkić Francisco Cabral | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 8. | 12 lutego 2023 | Montpellier | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop | Maxime Cressy Albano Olivetti | 7:6(4), 4:6, 10–6 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | – | 2R | – | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | – | 1R | – | – | 0 / 12 | 4–12 |
| French Open | – | 1R | – | 1R | 2R | 2R | 2R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | – | – | – | – | 0 / 11 | 5–11 |
| Wimbledon | – | 1R | – | 2R | 3R | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | 1R | 2R | 2R | NH | – | – | – | 0 / 11 | 8–11 |
| US Open | 1R | – | – | – | 2R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | – | – | – | 0 / 10 | 3–10 | |
| Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 0 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 0 | 0 / 1 | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 42 | N/A |
| Bilans spotkań | 0–1 | 1–3 | 0–0 | 1–3 | 6–4 | 1–4 | 1–4 | 2–4 | 2–4 | 1–4 | 1–4 | 2–4 | 2–4 | 0–0 | 0–1 | 0–0 | 0–0 | N/A | 20–44 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Haase/Sijsling upset Granollers/Lopez to reach Australian Open Doubles final, „Tennis World USA” [dostęp 2018-05-01] (ang.).
- ↑ Robin Haase Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-13] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-27] (ang.).