Robert Werner
 | |
 plutonowy | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 grudnia 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 21 lutego 1939 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1919-1920 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Robert Werner (ur. 3 grudnia 1898 w Kodzanowie, zm. 21 lutego 1939 w Goodfare) – plutonowy piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Jana i Fryderyki z domu Oswald. Uczył się w szkole ludowej, a po jej ukończeniu pracował w gospodarstwie rolnym, które prowadził jego ojciec[1].
21 lutego 1919 wstąpił do Wojska Polskiego z przydziałem do 5 pułku piechoty Legionów w którym służył w 1 kompanii. Razem z pułkiem brał udział w walkach na froncie podczas wojny polsko-bolszewickiej. Wyróżnił się podczas nocnej potyczki pod wsią Łyngi na Podolu, która rozegrała się nocą z 24 na 25 czerwca 1920. Sekcja do której należał niespodziewanie starła się z bolszewicką kawalerią, a podczas walki wziął do niewoli kilku bolszewików oraz ich sprzęt wojskowy. Dzięki swojej odwadze pozwolił reszcie kompanii na przygotowanie się do rozwinięcia ataku na pozycje nieprzyjaciela[1]. Za swój czyn został wyróżniony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].
Po wojnie wyjechał do Kanady, gdzie zamieszkał w miejscowości Goodfare. Miał tam swoje gospodarstwo rolne. Zmarł po ciężkiej chorobie. Był żonaty. Miał córkę Ruth oraz syna Herberta[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Polak (red.) 1993 ↓, s. 226.
- ↑ Bąbiński 1929 ↓, s. 83.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Kazimierz Bąbiński: Zarys historji wojennej 5-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.