Robert Sarah
| Kardynał prezbiter | |||
.JPG) Robert Sarah (2015) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 czerwca 1945 | ||
| Prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów | |||
| Okres sprawowania | 2014–2021 | ||
| Przewodniczący Papieskiej Rady „Cor Unum” | |||
| Okres sprawowania | 2010–2014 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 20 lipca 1969 | ||
| Nominacja biskupia | 13 sierpnia 1979 | ||
| Sakra biskupia | 8 grudnia 1979 | ||
| Kreacja kardynalska | 20 listopada 2010 | ||
| Kościół tytularny | św. Jana Bosko w Via Tuscolana | ||
.jpg){kind=small} | |||
| Data konsekracji | 8 grudnia 1979 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Robert Sarah (ur. 15 czerwca 1945 w Ourous) – gwinejski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita Konakry w latach 1979–2001, administrator apostolski sede vacante diecezji Kankan w latach 1979–1993, przewodniczący Konferencji Episkopatu Gwinei w latach 1985–2001, sekretarz Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów w latach 2001–2010, przewodniczący Papieskiej Rady „Cor Unum” w latach 2010–2014, kardynał od 2010 (najpierw w stopniu diakona, w 2021 promowany do stopnia prezbitera), prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w latach 2014–2021.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Święcenia kapłańskie przyjął w wieku 24 lat z rąk biskupa Raymonda-Marii Tchidimbo. Studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim oraz w Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie.
13 sierpnia 1979 został mianowany przez Jana Pawła II biskupem diecezji Konakry. Sakry biskupiej udzielił mu kardynał Giovanni Benelli. W chwili przyjęcia święceń biskupich w wieku 34 lat był najmłodszym biskupem rzymskokatolickim na świecie. W latach 1985–2001 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Biskupów Gwinei.
1 października 2001 został wezwany do Watykanu, gdzie objął urząd sekretarza w Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, którą kierował wówczas kardynał Crescenzio Sepe.
7 października 2010 Benedykt XVI mianował go przewodniczącym Papieskiej Rady Cor Unum, koordynującej działalność charytatywną Kościoła. Zastąpił na tym stanowisku niemieckiego kardynała Paula Josefa Cordesa. Dwa tygodnie później ogłoszona została decyzja o jego kreacji kardynalskiej. Biret kardynalski odebrał podczas konsystorzu 20 listopada 2010.
Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.
24 listopada 2014 papież Franciszek mianował go prefektem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów[1]. Zastąpił na tym stanowisku kard. Antonio Cañizaresa Lloverę – mianowanego metropolitą Walencji. 20 lutego 2021 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu[2][3].
3 maja 2021 podczas konsystorza papież Franciszek podniósł go do rangi kardynała prezbitera. W związku z tym awansem już nie ogłosi ewentualnego wyboru nowego papieża, który ogłasza najstarszy kardynał diakon[4].
8 kwietnia 2021 papież Franciszek mianował go członkiem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich[5].
Wizyty w Polsce[edytuj | edytuj kod]
W dniu 15 marca 2016 r. w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie miała miejsce prezentacja jego wywiadu rzeki[6], który ukazał się jako książka pt. Bóg albo nic: rozmowa o wierze nakładem Wydawnictwa Sióstr Loretanek[7].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
W języku polskim ukazały się następujące publikacje:
- Bóg albo nic: rozmowa o wierze, Wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 2015, 415 s., ISBN 978-83-7257-791-7;
- Moc milczenia: przeciw dyktaturze hałasu, [przedmowa Benedykt XVI], Wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 2017, 349 s., ISBN 978-83-7257-877-8;
- W drodze do Niniwy, Wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 2017, 336 s., ISBN 978-83-7257-848-8;
- Wieczór się zbliża i dzień już się chyli, Wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 2019, 463 s., ISBN 978-83-7257-976-8;
- Z głębi naszych serc, [wspólnie z papieżem Benedyktem XVI], Wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 2020, 148 s., ISBN 978-83-7257-774-0.
- Katechizm życia duchowego, Wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 2023, 360 s., ISBN 978-83-8212-120-9
Poglądy[edytuj | edytuj kod]
Wypowiada się jako zdecydowany orędownik obrony tradycyjnej katolickiej nauki na temat rodziny, moralności seksualnej i prawa do życia oraz potępiania islamskiego radykalizmu; opowiada się za zwalczaniem zachodnich homoseksualnych i aborcyjnych ideologii[8]. Jest zdecydowanym przeciwnikiem gender, feminizmu, sekularyzmu i idei związków partnerskich, które wraz z fundamentalizmem muzułmańskim porównuje do nazizmu i komunizmu oraz do apokaliptycznych Bestii[9][10][11][12]. Często jest przedstawiany jako krytyk reform liturgicznych Soboru Watykańskiego II, będąc przychylnym tradycji mszy trydenckiej[13][14], choć w rzeczywistości jest to krytyka złego odczytania soborowych reform utrudniającego ukierunkowanie liturgii na Boga[15].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mark Greaves: Cardinal Sarah appointed head of Vatican congregation for liturgy. Catholic Herald. [dostęp 2014-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-28)]. (ang.).
- ↑ Cardinal R. Sarah: Tweet. 2021-02-20. [dostęp 2021-07-23]. (ang.).
- ↑ Rinuncia del Prefetto della Congregazione per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacramenti. press.vatican.va, 2021-02-20. [dostęp 2021-02-20]. (wł.).
- ↑ Katolicka Agencja Informacyjna KAI, Kard. Sarah nie ogłosi już wyboru nowego papieża | eKAI [online], eKAI | Portal Katolickiej Agencji Informacyjnej, 4 maja 2021 [dostęp 2021-05-06].
- ↑ Watykan: kard. Sarah członkiem Kongregacji dla Kościołów Wschodnich. s. misyjne.pl. [dostęp 2021-05-08].
- ↑ Warszawa: prezentacja książki kard. Roberta Saraha "Bóg albo nic" – ekai.pl
- ↑ Bóg albo nic. Rozmowa o wierze – sklep.loretanki.pl. [dostęp 2016-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-11)].
- ↑ Jeffrey Gettleman, Laurie Goodstein, A more conservative Catholic Church awaits pope Francis in Africa, „The New York Times” [dostęp 2019-06-30] (ang.).
- ↑ Edward Pentin: Cardinal Sarah's Intervention. ISIS and gender ideology are like Apocalyptic. National Catholic Register. [dostęp 2019-06-30]. (ang.).
- ↑ Edward Pentin: Cardinals responds to U.N.S> criticism of Africa's Social Policies. National Catholic Register. [dostęp 2019-06-30]. (ang.).
- ↑ Paddy Agnew: Homosexual unions a problem for humanity says cardinal. Irish Times. [dostęp 2019-06-30]. (ang.).
- ↑ Andrea Gagliarducci: African Cardinal: pressure groups behind push to change Church teaching. Catholic News Agency. [dostęp 2019-06-30]. (ang.).
- ↑ Vatican Liturgy chief urges priests to celebrate mass facing East. Catholic Herald. [dostęp 2019-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-30)]. (ang.).
- ↑ Cardinal Sarah at sacra liturgia conference. Catholic Herald. [dostęp 2019-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-30)]. (ang.).
- ↑ Instytut Gość Media, Kard. Sarah: Nigdy nie sprzeciwiłem się Papieżowi [online], www.gosc.pl, 10 marca 2021 [dostęp 2021-03-10].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna Roberta Saraha na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2023-06-29]. (wł.)
- Robert Sarah w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
- Robert Sarah [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-20] (ang.).
Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 129
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat
| Prefekci Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów |
|
|---|---|
| Prefekci Dykasterii ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów |
|
