Robert Pastorelli

Robert Pastorelli
Imię i nazwisko

Robert Joseph Pastorelli

Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1954
New Brunswick (New Jersey)

Data i miejsce śmierci

8 marca 2004
Hollywood

Zawód

aktor

Lata aktywności

1982–2004

Robert Joseph Pastorelli[1] (ur. 21 czerwca 1954 w New Brunswick, zm. 8 marca 2004 w Hollywood) – amerykański aktor charakterystyczny. Nominowany do nagrody Emmy za rolę malarza pokojowego Eldina Bernecky’ego w sitcomie NBC Murphy Brown (1988–1998)[2].

Według opinii Rotten Tomatoes na ekranie miał tę samą aurę, co William Bendix[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w New Brunswick w New Jersey jako syn artystki Dorothy „Dottie” (z domu Pagano; 1918–2008)[4] i agenta ubezpieczeniowego Ledo „Tally’ego” Pastorelliego (1918–2008)[5][6]. Lata dzieciństwa spędził w Edison. Wychowywał się z siostrą Gwen, która została solistką opery. W 1972 ukończył Edison High School w Edison.

Początkowo zamierzał być zawodowym bokserem[7], ale w wieku 19 lat musiał porzucić sport z powodu obrażeń odniesionych w niemal śmiertelnym wypadku samochodowym przy dużej prędkości[8]. Później twierdził, że będąc w śpiączce doświadczył stanu śmierci klinicznej; doświadczył siebie patrzącego z góry na swoje ciało w szpitalnym łóżku z pogrążonym w żalu ojcem[9]. Po dwudziestym roku życia wpadł w nałóg narkotyczny, który przezwyciężył, ale w późniejszym życiu miał nawrót[10].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Uczył się aktorstwa w New York Academy of Theatrical Arts[11] i Actors Studio[11] w Nowym Jorku. Aby związać koniec z końcem, pracował również na pół etatu jako taksówkarz i barman[10]. W 1977 występował w nowojorskim Ensemble Studio Theatre w sztuce Buntownik bez powodu[6]. Brał również udział w przedstawieniach: Przystanek autobusowy Williama Inge’a, Śmierć komiwojażera Arthura Millera, Koniec jako mężczyzna, Szare piki, Zakochani i inni Renée Taylor i Josepha Bologny, Lot nad kukułczym gniazdem Kena Keseya i Zaklinacz deszczu Johna Grishama[6]. Aby związać koniec z końcem, pracował również na pół etatu jako barman[10]. W 1982 w końcu zdecydował się na przeprowadzkę do Los Angeles[10].

W 1982 zadebiutował w telewizji w roli Edwarda Guthrie’a w odcinku sitcomu ABC Barney Miller. Następnie wystąpił w serialach – Cagney i Lacey (1982, 1983), Hardcastle i McCormick (1983), Nieustraszony (1983), Posterunek przy Hill Street (1983, 1985), Detektyw Hunter (1985), Santa Barbara (1985), Drużyna A (1985), Remington Steele (1985, 1986), Policjanci z Miami (1987), MacGyver (1987) i Piękna i Bestia (1987, 1988). Grał postacie uliczne w filmach – dealera w komedii Arthura Hillera Zwariowane szczęście (Outrageous Fortune, 1987) z Shelley Long i Bette Midler czy Vinnniego w sensacyjnej komedii kryminalnej Tony’ego Scotta Gliniarz z Beverly Hills II (Beverly Hills Cop II, 1987). Zdobył uznanie jako wieloletni odtwórca roli malarza Eldina Bernecky’ego, dekoratora domu głównej bohaterki amerykańskiego sitcomu NBC Murphy Brown (1988–1998). Rola ta przyniosła mu w 1995 nominację do nagrody Emmy[12].

W 2002 powrócił na scenę w londyńskim Royal National Theatre jako Harold „Mitch” Mitchell w przedstawieniu Tramwaj zwany pożądaniem Tennessee Williamsa u boku Glenn Close i Iaina Glena[13].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1996 był w nieformalnym związku z Charemon Jonovich, z którą miał córkę, Giannę Li (ur. 6 lutego 1998)[14]. 15 marca 1999 Jonovich została znaleziona martwy w ich domu; według ówczesnego raportu policji – przypadkowo się zastrzeliła[14]. Z kolejnego związku z Jalee Carder miał córkę Gianninę Marie (ur. 6 marca 2000)[14].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

8 marca 2004 w wieku 49 lat został znaleziony martwy w swoim domu w Hollywood Hills w wyniku przedawkowania heroiny[15]. W chwili śmierci został ostrzeżony, że władze planują aresztować go w celu dalszego przesłuchania w sprawie śmierci Charemon Jonovich. Przegląd oryginalnych dowodów spowodował, że jej śmierć została przeklasyfikowana jako zabójstwo, a Pastorelli został zidentyfikowany jako podejrzany do dalszego dochodzenia[15]. Biuro koronera poinformowało, że Pastorelli zmarł z powodu „śmiertelnego stężenia morfiny we krwi”[16]. Ciało Pastorelli zostało pochowane w mauzoleum na Cmentarzu św. Katarzyny w Sea Girt w hrabstwie Monmouth w New Jersey.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Seriale[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kris „Peterborough K” Peterson: Robert Pastorelli (1954–2004). Find a Grave. [dostęp 2019-01-31]. (ang.).
  2. ↑ Robert Pastorelli Awards. AllMovie. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  3. ↑ Robert Pastorelli. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  4. ↑ Dorothy M. Pastorelli (1918–2008). [dostęp 2019-01-31]. (ang.).
  5. ↑ Ledo J. „Tally” Pastorelli (1918-2008). Find a Grave. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  6. ↑ a b c Robert Pastorelli Biography (1954–2004). Filmreference.com. [dostęp 2019-01-31]. (ang.).
  7. ↑ Jason Buchanan: Robert Pastorelli Biography. AllMovie. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  8. ↑ Robert Pastorelli, 49, Actor On 'Murphy Brown' TV Series. „The New York Times”. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  9. ↑ Kevin Hassell: Robert Pastorelli (1954–2004). Findadeath. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  10. ↑ a b c d Robert Pastorelli Biography. The Famous People. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  11. ↑ a b Robert Pastorelli Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  12. ↑ Robert Pastorelli Awards. FamousFix.com. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  13. ↑ Matt Wolf: A Streetcar Named Desire – Review. „Variety”, 2002-10-09. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  14. ↑ a b c Robert Pastorelli Relationships. FamousFix.com. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).
  15. ↑ a b Reports: 'Murphy Brown' Star Was Murder Suspect. Fox News. [dostęp 2019-01-31]. (ang.).
  16. ↑ Stephen M. Silverman: Coroner: Pastorelli’s Death Drug-Related. „People”, 2004-04-08. [dostęp 2022-08-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_Pastorelli&oldid=72810887”