Rika Hiraki

Rika Hiraki
Ilustracja
Państwo

 Japonia

Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1971
Bejrut

Wzrost

157 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1991

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

72 (27 stycznia 1991)

Australian Open

3R (1996–1998)

Roland Garros

1R (1991–1993, 1996, 1997)

Wimbledon

3R (1992)

US Open

2R (1997)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

6 WTA 10 ITF

Najwyżej w rankingu

26 (27 października 1997)

Australian Open

3R (2000)

Roland Garros

2R (1996, 1997)

Wimbledon

2R (1996, 1999–2001)

US Open

3R (1993, 1996)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Igrzyska azjatyckie
brąz Bangkok 1998 gra podwójna
brąz Bangkok 1998 gra drużynowa
Uniwersjada
złoto Sheffield 1991 gra podwójna
złoto Fukuoka 1995 gra podwójna
złoto Buffalo 1993 gra mieszana
srebro Sheffield 1991 gra pojedyncza
srebro Fukuoka 1995 gra pojedyncza
srebro Buffalo 1993 gra podwójna

Rika Hiraki (jap. 平木理化 Hiraki Rika; ur. 6 grudnia 1971 w Bejrucie, Liban)tenisistka japońska, zwyciężczyni wielkoszlemowego French Open 1997 w grze mieszanej (z Hindusem Bhupathim), reprezentantka w Pucharze Federacji.

Jej kariera zawodowa przypadła na lata 1991-2003. W czołowej setce rankingu światowego gry pojedynczej figurowała w 1997, zajmując w styczniu t.r. miejsce nr 72. Cztery razy w karierze osiągnęła III rundę (1/16 finału) w grze pojedynczej w turniejach wielkoszlemowych - trzy razy w Australian Open (1996, 1997, 1998) oraz na Wimbledonie (1992). Dwa razy docierała do półfinałów turniejów cyklu WTA Tour (Tokio Japan Open 1991 i Pattaya 1991); do jej najważniejszych indywidualnych zwycięstw można zaliczyć pokonanie Holenderki Brendy Schultz-McCarthy (rozstawionej z numerem 10 w Australian Open 1997) i Belgijki Dominique Van Roost (Aucland 1997).

Większe sukcesy osiągnęła w grze podwójnej. Wygrała sześć zawodowych turniejów, w dalszych siedmiu osiągnęła finał; w październiku 1997 była klasyfikowana na pozycji nr 26 w rankingu deblistek. Wśród jej partnerek deblowych były Amerykanka Amy Frazier, Japonka Nana Miyagi, a także Polka Aleksandra Olsza. Największy sukces odniosła w 1997, wygrywając wspólnie z Hindusem Maheshem Bhupathim turniej miksta w wielkoszlemowym French Open; było to pierwsze zwycięstwo reprezentanta Japonii w tym turnieju.

Reprezentowała Japonię w Pucharze Federacji w 1993, 1998 i 2001; występowała tylko w deblu, partnerując Miyagi oraz Yoshidzie. Preferowała grę z głębi kortu; zawodniczka praworęczna, z bekhendem oburęcznym.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 21 kwietnia 1991 Pattaya Twarda Japonia Akemi Nishiya Japonia Nana Miyagi
Indonezja Suzanna Wibowo
1:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 27 października 1991 San Juan Twarda Argentyna Florencia Labat Belgia Sabine Appelmans
Stany Zjednoczone Camille Benjamin
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 2. 12 kwietnia 1992 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Amy Frazier Japonia Kimiko Date
Stany Zjednoczone Stephanie Rehe
5:7, 7:6, 6:0
Finalistka 2. 26 kwietnia 1992 Kuala Lumpur Twarda Czechy Petra Langrová Francja Isabelle Demongeot
Ukraina Natalija Medwediewa
6:2, 4:6, 1:6
Finalistka 3. 25 września 1994 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Amy Frazier Francja Julie Halard
Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario
1:6, 6:0, 1:6
Finalistka 4. 17 września 1995 Nagoya Dywanowa Korea Południowa Park Sung-hee Australia Kerry-Anne Guse
Australia Kristine Radford
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 14 kwietnia 1996 Dżakarta Twarda Japonia Naoko Kijimuta Belgia Laurence Courtois
Belgia Nancy Feber
7:6, 7:5
Zwyciężczyni 4. 23 lutego 1997 Oklahoma Twarda Japonia Nana Miyagi Stany Zjednoczone Marianne Werdel
Stany Zjednoczone Tami Whitlinger Jones
6:4, 6:1
Zwyciężczyni 5. 20 kwietnia 1997 Tokio Twarda Francja Alexia Dechaume-Balleret Australia Kerry-Anne Guse
Stany Zjednoczone Corina Morariu
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 6. 28 września 1997 Surabaya Twarda Australia Kerry-Anne Guse Kanada Maureen Drake
Kanada Renata Kolbovic
6:1, 7:6
Finalistka 5. 19 kwietnia 1998 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Amy Frazier Japonia Naoko Kijimuta
Japonia Nana Miyagi
3:6, 6:4, 4:6
Finalistka 6. 22 listopada 1998 Pattaya Twarda Polska Aleksandra Olsza Belgia Els Callens
Francja Julie Halard-Decugis
6:3, 2:6, 2:6
Finalistka 7. 14 listopada 1999 Pattaya Twarda Japonia Yuka Yoshida Chorwacja Jelena Kostanić
Słowenia Tina Pisnik
6:3, 2:6, 4:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]