Rika De Backer-Van Ocken

Rika De Backer-Van Ocken
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1923
Antwerpia

Data i miejsce śmierci

5 maja 2002
Weert

Zawód, zajęcie

polityk

Edukacja

Katholieke Universiteit Leuven

Partia

Chrześcijańscy Demokraci i Flamandowie

Multimedia w Wikimedia Commons

Rika De Backer-Van Ocken (ur. 1 lutego 1923 w Antwerpii, zm. 5 maja 2002 w Weert) – belgijska polityk, należąca do partii Chrześcijańskich Demokratów i Flamandów (CVP), Posłanka do Parlamentu Europejskiego II kadencji.[1]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rika De Backer w latach 1940–45 studiowała na Katolickim Uniwersytecie w Leuven (Katholieke Universiteit te Leuven), gdzie uzyskała dyplomy z historii współczesnej oraz z filozofii tomistycznej[2]. Od 1951 do 1954 roku była redaktorką w duńskiej encyklopedii: „Winkler Prince”. Od 1968 była członkinią CEPESS[2] (Centrum Studiów Gospodarczych, Politycznych i Społecznych) – organizacji, której celem jest łączenie działań politycznych i gospodarczych ze społecznymi – dla dobra ludzi i dla poprawy jakości ich życia[3]. W latach 1970–1983 była wiceprzewodniczącą Rady Miasta Antwerpii, następnie w 1983 roku objęła stanowisko przewodniczącego[2]. W 1971 roku dołączyła również do Partii Chrześcijańskich Demokratów i Flamandów (CVP) oraz została powołana do Senatu. Do 1973 roku była wiceprzewodniczącą Senackiej Komisji ds. Kultury i Nauki, członkiem Senackiej Komisji ds. Środowiska oraz Komisji ds. Edukacji[1]. Rika De Backer w swoich działaniach politycznych broniła praw kobiet, w tym prawa wyborczego[4], jak również do zniesienia zakazu stosowania środków antykoncepcyjnych[5]. W latach 1974–81 była ministrem kultury holenderskiej[6] i spraw famadzkich[7]. W tym czasie otworzyła Centrum Kultury “De Brakke Grond” w Amsterdamie (1981)[8] oraz była jedną z założycieli Krajowego Biura ds. Zabytków i Zarządzania Krajobrazem (1972)[4]. Od 1981 do 1984 roku była członkinią Rady Flamandzkiej, w ramach której zasiadała w Komisji ds. Kultury, Edukacji Pedagogicznej i Dydaktycznej (1982–84), była Członkiem zastępczym w Komitecie ds. Planowania przestrzennego miast, zagospodarowania terenu i ochrony przyrody (1982)[1].

W roku 1984 została wybrana na Posła do Parlamentu Europejskiego, w którym w latach 1984–89 zasiadała w Komisji ds. Rozwoju i Współpracy oraz Komisji ds. Praw Kobiet[9].

Rika De Backer zmarła 5 maja 2002 roku z powodu choroby nowotworowej[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Vlaams Parlement, Hendrika De Backer-Van Ocken – Vlaams Parlement [online], www.vlaamsparlement.be [dostęp 2018-07-09] (niderl.).
  2. ↑ a b c ODIS [online], www.odis.be [dostęp 2018-07-09].
  3. ↑ Le Cepess, „Cepess”, 20 stycznia 2015 [dostęp 2018-07-09] (fr.).
  4. ↑ a b Rika De Backer, een vrouw met pit – Inventaris Onroerend Erfgoed [online], inventaris.onroerenderfgoed.be [dostęp 2018-07-09] (niderl.).
  5. ↑ a b r, Gewezen CVP-minister Rika De Backer overleden, „De Standaard” [dostęp 2018-07-09] (niderl.).
  6. ↑ Guy Tegenbos, Herman De Backer overleden, „Het Nieuwsblad” [dostęp 2018-07-09] (niderl.).
  7. ↑ t, Politiek Vlaanderen neemt afscheid van Rika De Backer, „De Standaard” [dostęp 2018-07-09] (niderl.).
  8. ↑ Rika de Backer – TheaterEncyclopedie [online], theaterencyclopedie.nl [dostęp 2018-07-09] (niderl.).
  9. ↑ Rika M.R. DE BACKER-VAN OCKEN – Posłanka do PE [online], www.europarl.europa.eu [dostęp 2018-07-09] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rika_De_Backer-Van_Ocken&oldid=71788481”