Rezerwat przyrody Bielica
| rezerwat przyrody nieożywionej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia | 10 grudnia 1971 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia | 1,30 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie Koszalina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
 54°13′20″N 16°14′09″E/54,222222 16,235833 | |
Rezerwat przyrody „Bielica” – rezerwat przyrody nieożywionej o powierzchni 1,30 ha[1], utworzony 10 grudnia 1971 w województwie zachodniopomorskim, na północno-wschodnim skraju Koszalina, 1 km na zachód-południowy zachód od Gorzebądza, po południowej stronie drogi krajowej nr 6 do Sianowa.
Rezerwat położony w Puszczy Koszalińskiej, na terenie obszaru chronionego krajobrazu Koszaliński Pas Nadmorski, 1,7 km na północ-północny wschód od Góry Chełmskiej. 0,5 km na południe znakowany żółty turystyczny Szlak Pętli Tatrzańskiej.
Celem ochrony jest zachowanie dobrze wykształconej leśnej gleby bielicowej z wyraźnymi poziomami genetycznymi powstałymi bez oddziaływania wód gruntowych, porośniętej drzewostanem powstałym z naturalnego odnowienia suboceanicznego boru sosnowego świeżego (Leucobryo-Pinetum).
Nadzór: Nadleśnictwo Karnieszewice.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rezerwat przyrody Bielica. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-10-03].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 10 grudnia 1971, w: Monitor Polski Nr 5 z 1972, poz. 33.
- Rozporządzenie Nr 65/2007 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 29 października 2007, w: Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego nr 108, Szczecin, dnia 8 listopada 2007, poz. 1866.