Resomacja

Resomacja – proces rozkładu zwłok ludzkich poprzez alkaliczną hydrolizę, uważany przez jego twórców za bardziej ekologiczny od kremacji. Proces ten jest oferowany na całym świecie jako alternatywa dla tradycyjnego pogrzebu lub kremacji. Do lata 2007 roku ponad 1000 ludzi w Stanach Zjednoczonych zdecydowało się na poddanie ich ciał resomacji w przyszłości[1].

Większość źródeł uważa brytyjską firmę 'Resomation Limited' za siłę napędową tej procedury. Firma stara się opatentować proces resomacji i jest właścicielem marki handlowej słowa "Resomator".

Proces resomacji[edytuj | edytuj kod]

W procesie resomacji ciało jest wkładane do jedwabnej torby, umieszczonej na metalowej ramie. Są one następnie ładowane do resomatora. Maszyna wypełniana jest mieszanką wody i wodorotlenku potasu i ogrzewana do wysokiej temperatury (ok. 160 °C), dzieje się to pod wysokim ciśnieniem, co zapobiega wrzeniu. Rozłożenie ciała na jego składniki chemiczne i proch zajmuje około 3 godzin.

Rezultat końcowy to niewielka ilość zielono-brązowego płynu (zawierającego aminokwasy, peptydy, cukry i sole), zaś delikatne, porowate białe kości (fosforan wapnia), które można z łatwością zgnieść w dłoni (chociaż używa się raczej granulatora), zostają przekształcone w biały proszek. Białe prochy mogą być następnie zwrócone krewnym zmarłego. Płyn jest recyklowany do ekosystemu, np. poprzez wprowadzenie do „parku pamięci” lub lasu.

Poparcie społeczne[edytuj | edytuj kod]

Proces resomacji jest popierany przez wiele grup i kampanii ekologicznych[2] ze względu na niższe zużycie energii i niższą produkcję dwutlenku węgla i zanieczyszczeń niż kremacja. Na stronach niektórych brytyjskich krematoriów jest oferowana jako jedna z opcji. W czerwcu 2009 zaprezentowano resomację publiczności w Muzeum przy krematorium w Worthing, prowadzonym przez Worthing Borough Council w hrabstwie West Sussex[3].

Status prawny[edytuj | edytuj kod]

Polska[edytuj | edytuj kod]

W Polsce brak uregulowań prawnych odnoszących się bezpośrednio do resomacji. Zgodnie z polskim ustawodawstwem (Ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 2023 r. poz. 887)) zwłoki ludzkie mogą być pogrzebane na cmentarzu, zatopione w morzu lub skremowane i pochowane na cmentarzu. Wyklucza to możliwość umieszczenia szczątków zmarłej osoby w np. „parku pamięci”[4] czy przechowywanie prochów w urnie w domu.

Wielka Brytania[edytuj | edytuj kod]

Obowiązujące obecnie ustawy (Burial Act z 1857[5] oraz Cremation Act z 1902[6] i 1952[7]) nie przewidują alternatywnych metod postępowania ze zwłokami. Firma Resomation Ltd prowadzi rozmowy z ministerstwami i wydziałami na Whitehall w celu umożliwienia przeprowadzania resomacji na terenie Zjednoczonego Królestwa[8]. Krematorium w Cambridge przygotowuje miejsce dla zainstalowania resomatora w przyszłości[9].

Stany Zjednoczone[edytuj | edytuj kod]

Resomacja jest obecnie legalna na Florydzie, w stanach Maine i Oregon[10]. Proces był legalny w New Hampshire w USA, dopóki nie wydano w 2009 moratorium zalecającego przestudiowanie i sprawdzenie danych technologicznych przed dopuszczeniem do powszechnego użycia[11]. W stanie Minnesota Mayo Clinic stosuje podobny proces do utylizacji ciał otrzymanych jako donacje[12]. Komercyjny resomator został zainstalowany w domu pogrzebowym w St. Petersburg na Florydzie[13][14].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ United Press International: UK firm: Don't burn bodies, boil them. Physorg News, 2007-08-06. [dostęp 2011-01-20]. (ang.).
  2. ↑ Strona Groovy Green jest jednym z przykładów takich akcji.
  3. ↑ INFORMATION REPORT to Cabinet Member for Improved Customer Services, Clean & Green Environment, and Health, Safety & Wellbeing Bulletin 2009 Operations Report. czerwiec 2009. [dostęp 2011-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-02)]. (ang.).
  4. ↑ Przemysław Jedlecki: Kościół przeciw rozsypywaniu prochów zmarłych. 2006-08-24. [dostęp 2011-01-20].
  5. ↑ Burial Act. 1857. [dostęp 2011-01-20]. (ang.).
  6. ↑ Cremation Act. 1902. [dostęp 2011-01-20]. (ang.).
  7. ↑ Cremation Act. 1952. [dostęp 2011-01-20]. (ang.).
  8. ↑ Resomation Ltd. FAQ. [dostęp 2011-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-01)]. (ang.).
  9. ↑ Multi-million pound expansion plan unveiled for crematorium. cambridge-news.co.uk, 2011-06-08. [dostęp 2011-08-31]. (ang.).
  10. ↑ Briggs, Bill: When you're dying for a lower carbon footprint. MSNBC.com, 2011-01-18. [dostęp 2011-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-26)]. (ang.).
  11. ↑ SB332 (2008): prohibiting the disposal of human remains through a reductive process utilizing alkaline hydrolysis in New Hampshire and establishing a committee to examine the practice of resomation. New Hampshire Liberty Alliance, 2008-02-21. [dostęp 2011-09-14]. (ang.).
  12. ↑ Ruth Davis Konigsberg: The Ninth Annual Year in Ideas: Resomation. The New York Times Magazine, 2009-12-13. [dostęp 2011-01-20]. (ang.).
  13. ↑ Neil Bowdler: New body 'liquefaction' unit unveiled in Florida funeral home. BBC News, 2011-08-30. [dostęp 2011-08-31]. (ang.).
  14. ↑ Newsnight – 30/08/2011. BBC News (38–41"), 2011-08-30. [dostęp 2011-08-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Resomacja&oldid=72300907”