Renāte Lāce
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 174 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Renāte Lāce (ur. 18 lutego 1943 w Rydze, zm. 3 marca 1967 tamże[1][2]) – łotewska lekkoatletka, sprinterka i skoczkini w dal startująca w barwach Związku Radzieckiego, medalistka mistrzostw Europy z 1966, olimpijka.
Zdobyła złote medale w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów oraz srebrny medal w biegu na 200 metrów na Letniej Uniwersjadzie w 1963 w Porto Alegre[2][3].
Odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio, a radziecka sztafeta 4 × 100 metrów w składzie: Galina Gajda, Lāce, Ludmiła Samotiosowa i Galina Popowa zajęła 4. miejsce w finale[1]. Ponownie zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów na Letniej Uniwersjadzie w 1965 w Budapeszcie[2].
Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów, która biegła w składzie: Wira Popkowa, Wałentyna Bolszowa, Samotiosowa i Lāce. Na tych samych mistrzostwach Lāce zajęła 10. miejsce w skoku w dal oraz odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów[4].
Ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 200 metrów (w składzie: Lāce, Wałentyna Masłowska, Marija Itkina i Popowa) czasem 1:35,1 14 lipca 1963 w Moskwie[5], a także rekord ZSRR w sztafecie 4 × 100 metrów wynikiem 44,4 (21 października 1964 w Tokio)[6].
Rekordy życiowe Lāce[2]:
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 100 metrów | 1964 | 11,4 |
| bieg na 200 metrów | 1965 | 23,8 |
| skok w dal | 1966 | 6,21 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Renāte Lāce [online], olympedia.org [dostęp 2020-11-21] (ang.).
- ↑ a b c d Latvijas olimpieši: Renāte Lāce [online], olimpiade.lv [dostęp 2024-01-08] (łot.).
- ↑ World Students Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2017-05-06] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 527, 529–530 [dostęp 2020-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 300 [dostęp 2017-05-07] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 366. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
|
