René Magritte

René Magritte
	; René Magritte sfotografowany przez Lothara Wolleha
Imię i nazwisko	René François Ghislain Magritte
Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1898 ; Lessines
Data i miejsce śmierci	15 sierpnia 1967 ; Bruksela
Dziedzina sztuki	Malarstwo
Epoka	Surrealizm
	Ważne dzieła
	Zdradliwość obrazów; Golconde; Zamek w Pirenejach; Usiłowanie niemożliwego;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

René François Ghislain Magritte [ʁ ε'n e m a g'ʁ i t] (ur. 21 listopada 1898 w Lessines, Hainaut, zm. 15 sierpnia 1967 w Brukseli) – belgijski malarz, surrealista. Jego pierwsza indywidualna wystawa odbyła się w 1927 w Brukseli.

Nazywany „autorem słów i rzeczy”, lubił zmieniać nazwy przedmiotów, czego przykładem mógłby być obraz Zdradliwość obrazów. Obrazy jego szokowały i wzbudzały kontrowersje, wyróżnia je poetycka nastrojowość oraz precyzyjny rysunek. Artysta, który przedstawiał świat zuniformizowany, odbity w kolejnych powieleniach, wpłynął mimowolnie na sztukę drugiej połowy XX w., przede wszystkim na pop-art.

Życie[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo spędził w belgijskich miasteczkach (Gilly, Châtelet, Soignies – wakacje). Ojciec, Leopold Magritte, zajmował się handlem, matka, do czasu zamążpójścia, była modystką. Przyszły malarz miał dwóch młodszych braci (Raymonda i Paula). W 1912 samobójstwo popełniła jego matka, a wydarzenie to (wyłowione z rzeki zwłoki miały twarz owiniętą nocną koszulą) znalazło odbicie w twórczości przyszłego malarza. Twarz ukryta pod całunem, zawojem, płótnem pojawia się na wielu obrazach z końca lat 20., m.in. w:

Temacie głównym
Prawie symetrii
Kochankach

W 1915 wyjechał do Brukseli, gdzie rozpoczął studia na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1919 pięć jego prac znalazło się na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Współczesnej w Genewie. Uległ wówczas fascynacji kubizmem i futuryzmem. W 1920 został powołany do wojska, a po powrocie w 1922 zawarł ślub z Georgette Berger, która stała się muzą i jedyną modelką artysty. René po powrocie z wojska pracował jako projektant tapet w fabryce Peters-Lacroix w Haren oraz projektował reklamy dla domów mody. Zaprzyjaźnił się wówczas z Giorgio de Chirico, twórcą koncepcji malarstwa metafizycznego, uznanego prekursora surrealizmu. Namalowany w 1926 obraz Zagubiony dżokej uznaje się za surrealistyczny manifest Magritte. W 1927 r. małżonkowie przenieśli się do Paryża.

Niektóre obrazy[edytuj | edytuj kod]

Trudne skrzyżowanie, 1926
Kochankowie, 1928
Usiłowanie niemożliwego, 1928
Golconde, 1953
Królestwo świateł, 1954
Zamek w Pirenejach, 1959
Syn człowieczy, 1964
Carte blanche, 1967

Współczesne inspiracje[edytuj | edytuj kod]

Malarstwo Magritte’a stało się natchnieniem dla twórców fantastyki, zafascynowanych surrealistycznym klimatem obrazów Belga. Na ich kanwie powstają sztuki teatralne, proza, a nawet gry komputerowe. W 2007 roku w sieci pojawiła się darmowa gra przygodowa pt. Magritte, będąca wzbogaconą o fantastyczną fabułę surrealistyczną wędrówką po Wrocławiu. Projekt stworzył Marcin M. Drews – wieloletni dziennikarz, członek Polskiego Towarzystwa Badania Gier. W grze zobaczyć można miejsca inspirowane takimi obrazami jak Syn Człowieczy, Czarna Magia, Kochankowie, Imperium Świateł czy Reprodukcja zakazana. Muzyki do gry użyczyli Łukasz Brzostek oraz zespoły Agressiva 69 i TRH.

Jego podobizna została umieszczona na banknocie o nominale 500 franków belgijskich^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Magritte for a mere 500 francs.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Wirtualne muzeum Magritte’a
Galeria
Darmowa gra przygodowa „Magritte”. magritte.ocom.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-24)].

[1] Magritte for a mere 500 francs.

[1]