Rejon zajelcowski (Nowosybirsk)
| Rejon miasta Nowosybirska | |||
 | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Miasto | |||
| W granicach Nowosybirska | 1940 | ||
| Powierzchnia | 83,0 km² | ||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||
| Strefa numeracyjna | +7 383 | ||
Położenie na mapie Nowosybirska  | |||
Położenie na mapie Rosji  | |||
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego  | |||
| 55,1°N 82,9°E/55,083333 82,900000 | |||
Rejon zajelcowski w Nowosybirsku (ros. Заельцовский район) – jeden z rejonów rosyjskiego miasta Nowosybirsk. Jest to jednocześnie największy rejon Nowosybirska.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Położony na prawym brzegu rzeki Ob w północno-wschodniej części miasta. Zajmuje łączną powierzchnię 83,0 km kwadratowych, według danych na 2010 roku zamieszkuje go 141 317 osób, podczas gdy kilka lat wcześniej ich liczba wynosiła 139 100[1]. Rejon został powołany do życia 19 lutego 1940 roku[2]. Historia tego obszaru zaczyna się jeszcze w XIX wieku, gdy w tym miejscu przyszłego miasta chciano zbudować most przez Ob, do czego ostatecznie jednak nie doszło[3]. W 1905 roku powstała na terenie przyszłego Rejonu Leninowskiego rzeźnia[3]. Następnie umieszczono tu zabudowania związane z wojskiem, ale do lat dwudziestych zabudowa tego miejsca była bardzo chaotyczna[3]. W 1929 roku zlokalizowano tu jeden z miejskich szpitali, a w 1931 roku fabrykę butów[3]. Oficjalnie rejon ustanowiono w lutym 1940, co zostało potwierdzone 25 marca 1940 roku[3]. W czasie II wojny światowej na front wyruszyło 17 887 mieszkańców, z czego nie wróciło 4789 ludzi[3]. Zlokalizowano tu też wiele fabryk i zakładów przemysłowych ewakuowanych z zachodu[3]. Po wojnie trwały dalsze inwestycje w dzielnice. Znajduje się tu Nowosybirski Ogród Zoologiczny, a także instytucje naukowe, m.in. Syberyjski Państwowy Uniwersytet Transportu. Dzielnica jest liderem pod względem ilości terenów zielonych w mieście[4]. Swą siedzibę mają tu także Międzynarodowe Targi Syberyjskie oraz Ogród Botaniczny[4]. Architektura dzielnicy jest mieszaniną stylu powojennego z czasów Józefa Stalina i Nikity Chruszczowa, a także budowanych już po rozpadzie Związku Radzieckiego[4].
Transport[edytuj | edytuj kod]
Dzielnica znajduje się w strukturze nowosybirskich sieci tramwajowej oraz autobusowej. Na obszarze zajelcowskiego rejonu znajdują się także dwie stacje Nowosybirskiego Metra, należące do Linii Leninskajej:
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mojgorod.ru: Новосибирск. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Zaelcovsky.nsk.sudrf.ru: История Заельцовского районного суда. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g Zaeltsovka.ru: Наш Заельцовский район. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c Novosibirsk.obmen-russia.ru: Районы Новосибирска. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).