Raymond Leo Burke

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	6 stycznia 1995
Miejscowość	Rzym
Miejsce	bazylika św. Piotra na Watykanie
Konsekrator	Jan Paweł II
Współkonsekratorzy	Giovanni Battista Re; Jorge María Mejía
Konsekrowani biskupi
Robert Finn	3 maja 2004
James Vann Johnston	31 marca 2008
Współkonsekrowani biskupi
Michael Cote	27 lipca 1995
Daniel DiNardo	7 października 1997
Salvatore Cordileone	21 sierpnia 2002
Kevin Vann	13 lipca 2005
Philip Tartaglia	20 listopada 2005

Raymond Leo Burke
	Kardynał prezbiter
	Secundum cor tuum; Według serca Twego
Kraj działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1948 ; Richland Center
	Arcybiskup metropolita St. Louis
Okres sprawowania	26 stycznia 2004–27 czerwca 2008
	Prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej
Okres sprawowania	27 czerwca 2008–8 listopada 2014
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
Prezbiterat	29 czerwca 1975
Nominacja biskupia	10 grudnia 1994
Sakra biskupia	6 stycznia 1995
Kreacja kardynalska	20 listopada 2010; Benedykt XVI
Kościół tytularny	S. Agata de’ Goti
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Raymond Leo Burke (ur. 30 czerwca 1948 w Richland Center) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup metropolita Saint Louis w latach 2004–2008, kardynał, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1962–1968 był klerykiem seminarium duchownego The Holy Cross Seminary w La Crosse w stanie Wisconsin. W latach 1968–1971 studiował na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie. Następnie w latach 1971–1975 uzupełniał nauki na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.

Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1975 z rąk papieża Pawła VI w bazylice św. Piotra w grupie 360 kleryków, którzy zostali wyświęceni dla uczczenia Roku Świętego. Razem z nim wyświęceni zostali m.in. przyszli amerykańscy biskupi: Michael Cote, James Michael Harvey, Michael Hoeppner, Glen Provost, Patrick Zurek i William Mulvey. Jako prezbiter Raymond Leo Burke pracował w parafiach katolickich w stanie Wisconsin oraz uzupełniał studia z prawa kanonicznego, które zakończył doktoratem w 1984. Od 1989 był także obrońcą węzła w Najwyższym Trybunale Sygnatury Apostolskiej.

10 grudnia 1994 został nominowany biskupem La Crosse i 6 stycznia 1995 otrzymał sakrę w Rzymie z rąk papieża Jana Pawła II. 2 grudnia 2003 biskup Burke został arcybiskupem St. Louis w miejsce kardynała Justina Francisa Rigali^[1] (urząd objął 26 stycznia 2004). 29 czerwca 2004 otrzymał w Rzymie paliusz. 27 czerwca 2008 papież Benedykt XVI mianował arcybiskupa prefektem Trybunału Sygnatury Apostolskiej^[2], a 10 lipca 2010 mianował go członkiem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.

W 2010 Benedykt XVI mianował abp. Burke kardynałem diakonem Sant’Agata de’ Goti^[3]. Kardynał Burke brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. 8 listopada 2014 papież odwołał go z funkcji prefekta Trybunału Sygnatury Apostolskiej, mianując go jednocześnie patronem Suwerennego Zakonu Maltańskiego^[4]. 26 września 2015 mianował go także członkiem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych^[5].

3 maja 2021 podniesiony przez papieża Franciszka do rangi kardynała prezbitera z zachowaniem tytułu na zasadzie pro hac vice^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Nomina del Vescovo Metropolita di Saint Louis (U.S.A.). vatican.va, 2003-12-02. [dostęp 2019-10-15]. (wł.).
↑ Nomina del Prefetto del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica. vatican.va, 2008-06-27. [dostęp 2019-10-15]. (wł.).
↑ Odbył się konsystorz. ekai.pl, 2010-11-20. [dostęp 2019-10-15].
↑ Francis X. Rocca: Pope removes Cardinal Burke from Vatican post. The Catholic Review. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-10)]. (ang.).
↑ Nomina di Membri della Congregazione delle Cause dei Santi. vatican.va, 2015-09-26. [dostęp 2022-02-26]. (wł.).
↑ Concistoro Ordinario Pubblico per il Voto su alcune Cause di Canonizzazione, 03.05.2021. Salla Stampa, 2021-05-03. [dostęp 2021-05-09]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Raymond Leo Burke [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-10-15] (ang.).
Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.)

[1] Nomina del Vescovo Metropolita di Saint Louis (U.S.A.). vatican.va, 2003-12-02. [dostęp 2019-10-15]. (wł.).

[2] Nomina del Prefetto del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica. vatican.va, 2008-06-27. [dostęp 2019-10-15]. (wł.).

[3] Odbył się konsystorz. ekai.pl, 2010-11-20. [dostęp 2019-10-15].

[4] Francis X. Rocca: Pope removes Cardinal Burke from Vatican post. The Catholic Review. [dostęp 2014-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-10)]. (ang.).

[5] Nomina di Membri della Congregazione delle Cause dei Santi. vatican.va, 2015-09-26. [dostęp 2022-02-26]. (wł.).

[6] Concistoro Ordinario Pubblico per il Voto su alcune Cause di Canonizzazione, 03.05.2021. Salla Stampa, 2021-05-03. [dostęp 2021-05-09]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości	Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Antoniotto Pallavicini (1491?–1493) Giovanni Antonio Sangiorgio (1493–1509) Leonardo Grosso della Rovere (1509–1520) Lorenzo Campeggio (1520–1539) Giacomo Simoneta (1539–1539) Bartolomeo Guidiccioni (1540–1549) Girolamo Verallo (1550–1555) Fabio Mignanelli (1555–1557) Antonio Trivulzio (1557–1559) Giacomo Puteo (1559–1563) Ludovico Simonetta (1563–1568) Gianpaolo Della Chiesa (1568–1575) Alessandro Sforza (1575–1581) Alessandro Riario (1581–1585) Giovanni Battista Castrucci (1585–1595) Bartolomeo Ferratini, proprefekt (1595–1599) Cinzio Passeri Aldobrandini (1599–1610) Maffeo Barberini (1610–1623) Berlinghiero Gessi, proprefekt (1623–1623) Francesco Barberini (1623–1628) Antonio Barberini (1628–1633) Berlinghiero Gessi (1633–1639) Francesco Barberini (1639–1640) Giulio Cesare Sacchetti (1640–1661) Flavio Chigi (1661–1693) Fulvio Astalli, proprefekt (1693–1696) Giovanni Giacomo Cavallerini (1696–1699) Fabrizio Spada, proprefekt (1699–1700), prefekt (1700–1717) Bernardino Scotti, proprefekt (1717–1718), prefekt (1718–1726) Lorenzo Corsini (1726–1730) Alamanno Salviati (1730–1733) Neri Maria Corsini (1733–1769) Andrea Corsini (1769–1795) Leonardo Antonelli (1795–1801) Ercole Consalvi (1801–1817) Antonio Dugnani (1817–1818) Diego Innico Caracciolo (1818–1820) Giovanni Battista Quarantotti (1820–1820) Wakat (1820–1825) Giuseppe Spina (1825–1828) Giovanni Francesco Falzacappa (1828–1840) Antonio Domenico Gamberini (1840–1841) Vincenzo Macchi (1841–1854) Mario Mattei (1854–1858) Pietro Marini (1858–1863) Camillo di Pietro (1863–1867) Carlo Sacconi (1867–1877) Teodolfo Mertel (1877–1878) Carlo Luigi Morichini (1878–1879) Wakat (1879–1884) Luigi Serafini (1884–1885) Isidoro Verga (1885–1888) Luigi Pallotti (1889–1890)
Prefekci Sygnatury Łaski	Antoniotto Pallavicini (1491–1503) Giovanni Antonio Sangiorgio (1503–1504) Clemente Grosso della Rovere (1504–1504) Galeotto Franciotti della Rovere (1504–1508) Pietro Accolti, główny referendarz (1508–1511), prefekt (1511–1532) Paolo Emilio Cesi (1532?–1537) Giacomo Simoneta (1537–1539) Pierpaolo Parisio (1539–1545) Niccolò Ardinghelli (1545–1547) Bartolomeo Guidiccioni (1547–1549) Francesco Sfondrati (1550–1550) Giovanni Angelo Medici (1550–1559) Vitellozzo Vitelli (1560–1568) Gianantonio Capizucchi (1568–1569) Antonio Carafa (1569–1591) Paolo Emilio Sfondrati (1591–1618) Scipione Caffarelli-Borghese (1618–1633) Antonio Barberini (1633–1667) Camillo Francesco Maria Pamphili, proprefekt (1645–1647) Giacomo Rospigliosi (1667–1684) Benedetto Pamphili (1685–1730) Antonio Felice Zondadari (1730–1737) Giuseppe Firrao (1737–1744) Prospero Colonna di Sciarra (1744–1765) Giovanni Costanzio Caracciolo (1765–1780) Gregorio Antonio Maria Salviati (1780–1794) Wakat (1794–1826) Giovanni Caccia-Piatti (1826–1833) Luigi Bottiglia Savoulx (1834–1836) Francesco Tiberi Contigliano (1837–1839)
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908)	Vincenzo Vannutelli (1908–1914) Michele Lega (1914–1920) Augusto Silj (1920–1926) Francesco Ragonesi (1926–1931) Bonaventura Cerretti (1931–1933) Enrico Gasparri (1933–1946) Massimo Massimi (1946–1954) Giuseppe Bruno (1954–1954) Gaetano Cicognani proprefekt (1954–1959) Francesco Roberti (1959–1969) Dino Staffa (1969–1977) Pericle Felici (1977–1982) Aurelio Sabattani, proprefekt (1982–1983) prefekt (1983–1988) Achille Silvestrini (1988–1991) Gilberto Agustoni, proprefekt (1992–1994), prefekt (1994–1998) Zenon Grocholewski (1998–1999) Mario Francesco Pompedda (1999–2004) Agostino Vallini (2004–2008) Raymond Leo Burke (2008–2014) Dominique Mamberti (od 2014)

Ordynariusz	Joseph Rosati CM (1827-1843)
Metropolici (od 1847)	Peter Richard Kenrick (1843-1895) John Joseph Kain (1895-1903) John Glennon (1903-1946) Joseph Ritter (1946-1967) John Carberry (1968-1979) John May (1980-1992) Justin Francis Rigali (1994-2003) Raymond Leo Burke (2003-2008) Robert Carlson (2009-2020) Mitchell Rozanski (od 2020)

Zmarli kardynałowie	John McCloskey (1875) James Gibbons (1886) John Murphy Farley (1911) William O’Connell (1911) Denis Dougherty (1921) Patrick Joseph Hayes (1924) George Mundelein (1924) John Glennon (1946) Edward Mooney (1946) Francis Spellman (1946) Samuel Stritch (1946) James McIntyre (1953) Richard Cushing (1958) John Francis O’Hara (1958) Albert Meyer (1959) Aloisius Muench (1959) Joseph Ritter (1961) Lawrence Shehan (1965) Francis Brennan (1967) John Cody (1967) John Krol (1967) Patrick O’Boyle (1967) John Carberry (1969) Terence Cooke (1969) John Francis Dearden (1969) John Joseph Wright (1969) Timothy Manning (1973) Humberto Sousa Medeiros (1973) William Wakefield Baum (1976) Joseph Bernardin (1983) Bernard Law (1985) James Hickey (1988) John O’Connor (1985) Edmund Szoka (1988) Anthony Bevilacqua (1991) William Keeler (1994) Francis George (1998) Avery Dulles (2001) Edward Egan (2001) William Levada (2006) John Patrick Foley (2007)
Byli kardynałowie	Theodore McCarrick (2001); zrezygnował z godności kardynalskiej 28 lipca 2018
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Roger Mahony (1991) Adam Maida (1994) James Stafford (1998) Justin Rigali (2003) Donald Wuerl (2010) Edwin O’Brien (2012)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Seán O’Malley (2006) Daniel DiNardo (2007) Raymond Leo Burke (2010) Timothy Dolan (2012) James Harvey (2012) Blase Cupich (2016) Joseph Tobin (2016) Kevin Farrell (2016) Wilton Gregory (2020) Robert McElroy (2022) Robert Prevost (2023)

Liturgia	Klasyczny ryt rzymski Wspólnoty używające mszału przedsoborowego Quattuor abhinc annos Ecclesia Dei Papieska Komisja Ecclesia Dei Summorum Pontificum Traditionis custodes Novus Ordo Missae Reforma liturgiczna soboru watykańskiego II
Doktryna i sprzeciw wobec:	Modernizm katolicki Pascendi Dominici gregis Syllabus Errorum Extra Ecclesiam nulla salus Dignitatis humanae Ekumenizm
Wydarzenia	Sobór watykański II Konsekracje w Écône Wybór Giuseppe Siri

Wspólnoty	Instytut Matki Dobrej Rady Orthodox Roman Catholic Movement
Ludzie	Guerard des Lauriers Robert McKenna Donald Sanborn

Wspólnoty	Kongregacja Maryi Niepokalanej Królowej Most Holy Family Monastery Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa V Trydenckie Bractwo Kapłańskie
Ludzie	Oswald Baker Daniel Quilter Brown Moisés Carmona Anthony Cekada Martín Dávila Gandara Daniel Dolan Hutton Gibson Clarence Kelly Mark Pivarunas Joaquín Sáenz y Arriaga Francis Schuckardt

Wspólnoty	Kościół Palmariański Prawowierny Kościół Greckokatolicki Apostołowie Nieskończonej Miłości
Ludzie	Joseph Odermatt Lucian Pulvermacher David Bawden

Raymond Leo Burke

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

€4.95