Rajnold Przezdziecki
 | |
| Pełne imię i nazwisko | Rajnold Franciszek Feliks Przezdziecki |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 26 lipca 1884 |
| Data i miejsce śmierci | 12 maja 1955 |
| Z-ca dyr. Protokołu Dyplomatycznego MSZ | |
| Okres | od 1928 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
                   | |
Rajnold Franciszek Feliks Przezdziecki (ur. 26 lipca 1884 w Rakiszkach, zm. 12 maja 1955 w Lozannie) – polski dyplomata i historyk, od 1913 hrabia z nadania Mikołaja II Romanowa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Konstantego i Elżbiety Izabeli z Plater-Zyberków (1844–1907). Brat bliźniaków: Konstantego i Stefana oraz Józefa Aleksandra Rajnolda (1872–1956), Marii Ludwiki Stanisławy (1874–1949), Heleny Anny Gracjanny (1875–1966), Jana Aleksandra Stanisława (1877–1944)[1]. Wykształcenie otrzymał domowe.
Po śmierci ojca został właścicielem dóbr na Litwie (Komaje oraz Soły) oraz Tyzenhauz z przyległościami (Schodern, Alt-Grünwalt i Neu Grünwalt), Pałacu w Postawach, zawierającej 60 tys. tomów Biblioteki Ordynacji Przezdzieckich i pałacu w Warszawie. Fundator istniejącej w latach 1913–1921 Ordynacji Hr. Przezdzieckich.
W okresie międzywojennym mieszkał w Warszawie. Pracował w MSZ od 15 lipca 1921, od 15 września 1928 na stanowisku zastępcy dyrektora protokołu dyplomatycznego. Z powodu niepojawienia się na pogrzebie marszałka Piłsudskiego (przebywał wówczas na urlopie we Włoszech), z dniem 1 sierpnia 1935 został przeniesiony w stan nieczynny, a od 31 stycznia 1936 w stanie spoczynku z zachowaniem paszportu dyplomatycznego.
Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Szwecji, gdzie przez siedem lat pracował w Bibliotece Królewskiej. W 1947 wyjechał do Szwajcarii, do brata Józefa. Zmarł 12 maja 1955 w Lozannie.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1925)[2]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Wielki Komandor Orderu Feniksa (Grecja)
- Wielki Oficer Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
- Wielki Oficer Orderu Zasługi (Węgry)
- Wielki Oficer Orderu św. Sawy (Jugosławia)
- Wielki Oficer Orderu Chrystusa (Portugalia)
- Wielki Oficer Orderu Korony Dębowej (Luksemburg)
- Wielki Oficer Orderu św. Grzegorza Wielkiego (Stolica Apostolska)
- Komandor Orderu św. Grzegorza Wielkiego (Stolica Apostolska)
- Komandor Orderu śś. Maurycego i Łazarza (Włochy)
- Komandor Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja)
- Komandor Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)
- Oficer Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
- Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Kawaler Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Kawaler Orderu Karola III (Hiszpania)
- Kawaler Maltański (1911, SMOM)
Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]
- Varsovie, 1924
- Roch czyli Wieża szachowa w herbach polskich i obcych, 1932
- Diplomatie et protocole à la cour de Pologne, 1934
- Wilno, 1938
- Wilno. Ville d'art, 1939
- Varsovie. Avec 170 illustrations en texte et 32 gravures hors texte, 1942
- Ätten Gyllenstierna i Polen, 1946
- Diplomatie et protocole à la cour de Pologne. Ambajadas españolas, 1948
- Diplomatic ventures and adventures. Some experiences of British envoys at the Court of Poland, 1953
- Aleksander Przezdziecki. Historyk, literat z XIX w., 1999
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rajnold Franciszek Feliks hr. Przezdziecki h. Pierzchała (Roch III) [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-04-13].
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 264, poz. 1095 „za zasługi położone około propagandy polskiej za granicą”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1935. Warszawa: Koło Rodziny Urzędniczej przy Min. Spraw Zagr., 1935, s. 194. [dostęp 2023-04-13].
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 599.
- Przezdziecki Rajnold (1884–1955). [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXIX/1986 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2016-10-27].